Κεφάλαιο
6
Γιούρι
Ντο
09:01
Ο
Ρόμπερτ Ντρόουρι άκουσε την αναφορά και των τεσσάρων λόχων που βρίσκονταν στην
ακτή. Ήξερε ήδη την μοίρα του λόχου των όπλων αλλά τώρα είχε εικόνα και των
άλλων τριών. Λιγότεροι από το ένα τρίτο των ανδρών που τρεις ώρες πριν είχαν
αποβιβασθεί σε αυτήν την ακτή είχαν απομείνει, οι υπόλοιποι ήταν νεκροί και
τραυματίες. Με αυτούς έπρεπε να καταφέρει να κρατήσει τη θέση και να
απασχολήσει τους επιτιθέμενους ως που να επιτευχθεί η καταστροφή της βάσης.
Ήταν
φανερό ότι δεν μπορούσαν να κρατήσουν την γραμμή που κάλυπταν τώρα κατά μήκος
της παραλίας. Ήδη σε μερικά σημεία οι πεζοναύτες αναγκάζονταν να αλλάζουν
κατευθύνσεις βολής για να προλαβαίνουν τις κινήσεις των αντιπάλων τους.
Χρειάζονταν μια σύμπτυξη που θα τους επέτρεπε να έχουν μια διπλή γραμμή και πιο
συγκεντρωμένη δύναμη πυρός. Το που θα μπορούσαν να οργανώσουν την γραμμή αυτή
ήταν ένα ζήτημα που έπρεπε να λύσει.
Ουάσιγκτον
DC
19:35
Ένας
πράκτορας της ασφάλειας μπήκε στο Οβάλ Γραφείο φέρνοντας στον πρόεδρο έναν
φάκελο.
-Μόλις
έφτασε, κύριε πρόεδρε, είπε.
-Ευχαριστώ
Φράνκλιν, απάντησε ο Μπλέηκ και ο άνδρας έφυγε.
Ο
Άλισταιρ Μακ Λίοντ τον περίμενε ήσυχα να τον ανοίξει. Ακόμα και για έναν άνδρα
από το λαό που φημίζεται για την φλεγματική ιδιοσυγκρασία του, ο στρατηγός ήταν
τέρας ψυχραιμίας.
-Αναφορά
για την κυρία Φόρτσερ, τον ενημέρωσε ο πρόεδρος. Δεν υπάρχει τίποτα το μεμπτό
στον τρόπο ζωής της. Την είχε ελέγξει η ασφάλεια πριν πιάσει δουλειά και δεν
είχε βρεθεί τίποτα και τώρα ακόμα δεν βρήκαν τίποτα. Τυπική ζωή μιας νέας
γυναίκας, μια – δυο σχέσεις, ζωή που συμφωνεί με τα οικονομικά της.
-Ίσως
να μην είναι εκείνη η διαρροή. Ή ίσως δεν συνειδητοποίησε ότι είναι διαρροή.
-Το
σκέφθηκα και εγώ, αλλά από όσο ξέρουμε δεν έχει κλητευθεί στο Κογκρέσο.
-Ίσως
όχι επίσημα.
Ο
Φράνκλιν επέστρεψε.
-Συγνώμη
που διακόπτω κύριε πρόεδρε, το κέντρο έχει μια γραμμή για τον στρατηγό από
Λονδίνο.
-Να
την περάσουν εδώ, είπε ο Μπλέηκ και έδειξε στον Μακ Λίοντ μια συσκευή στο
γραφείο.
19:38
Ο
Άνταμ Μπρόντι ξεκίνησε πρώτος για το σπίτι της Νέλλυ Φόρτσερ με τον Άιαν να τον
ακολουθεί στους δρόμους όπου είχε ελαττωθεί η κίνηση καθώς το βράδυ έφερνε μαζί
του και το κρύο.
Δεν
άργησαν να βρουν το σπίτι, η γυναίκα που ήθελαν έμενε σε ένα διαμέρισμα στο
ισόγειο ενός περιποιημένου διώροφου κτιρίου. Άφησαν το πεζοδρόμιο και
προχώρησαν στο φροντισμένο μονοπάτι που διέσχιζε την πρασιά μπροστά από το
κτίριο. Στάθηκαν στην πόρτα και ο Άνταμ χτύπησε το κουδούνι δίπλα στην λευκή
πόρτα με το χρωματιστό τζάμι στην κορυφή.
Μια
γυναίκα γύρω στα σαράντα άνοιξε. Ήταν μια μάλλον μέσου ύψους γυναίκα με λεπτή
σιλουέτα. Ήταν ντυμένη με απλές φόρμες και είχε πιασμένα τα μαλλιά της σε έναν
απλό κότσο.
-Παρακαλώ,
είπε κοιτώντας τους δύο άνδρες.
-NSA, είπε ο Άνταμ, μπορούμε να περάσουμε
να σας κάνουμε μερικές ερωτήσεις;
-Περί
τίνος πρόκειται; ρώτησε η γυναίκα.
-Είναι
ένα ευαίσθητο θέμα για να το συζητάμε, είπε ο Άνταμ, εδώ έξω. Έχει να κάνει με τη δουλειά σας στο Πεντάγωνο.
Το
βλέμμα της γυναίκας πήγε ανήσυχα από τον ένα στον άλλο πριν πει τελικά:
-Περάστε
παρακαλώ.
Μπήκαν
στο σπίτι και βρέθηκαν σε ένα μικρό χολ με ξύλινο δάπεδο και από το οποίο μια
σκάλα ξεκινούσε για το επάνω πάτωμα. Δίπλα της βρισκόταν μόνο μια θήκη για
ομπρέλες με δυο μέσα της.
-Από’
δω, είπε η Νέλλυ Φόρτσερ.
Τους
οδήγησε σε ένα μικρό σαλόνι. Τους έδειξε δύο πολυθρόνες και εκείνη κάθισε στην
άκρη ενός καναπέ απέναντί τους. Δεν έδειχνε ένοχη ή έστω και υπερβολικά αγχωμένη,
παρατήρησε ο Άνταμ, αλλά υπήρχαν και άνθρωποι που δεν τους φαινόταν.
-Εργάζεστε
στο Πεντάγωνο, σωστά;
-Σωστά.
-Σε
ποια θέση, τι ακριβώς κάνετε;
-Εργάζομαι
σαν τεχνικός στο επιτελείο και ετοιμάζω παρουσιάσεις που χρειάζονται εικόνες ή
διαγράμματα ή ό,τι άλλο χρειάζεται να δουν στην οθόνη.
-Έχεις
άδεια απορρήτου;
-Μέχρι
άκρως απόρρητα, είπε η Νέλλυ.
-Διαβάζετε
αυτά που ετοιμάζετε; ρώτησε ο Άνταμ.
-Προσπαθώ
να μην το κάνω, είπε η γυναίκα, είναι μεγάλη ευθύνη, ωστόσο δεν μπορώ να το
αποφύγω και τελείως όταν πρέπει να χωρέσουν σε μια επιφάνεια ή όταν ρυθμίζω
όρια.
Φαινόταν
ειλικρινής, ήταν όμως;
Ο
Άνταμ έριξε μια πλάγια ματιά στον Άιαν που δεν είχε μιλήσει ως εκείνη τη
στιγμή.
-Θυμόσαστε
μια επιχείρηση Επικίνδυνο Νησί; ρώτησε εκείνος. Ήταν μια παρουσίαση των αρχηγών
του επιτελείου για τον πρόεδρο.
-Το
για ποιον είναι η παρουσίαση σπανίως το γνωρίζω είπε η Φόρτσερ. Ξέρω συνήθως
ποιος την ετοιμάζει αφού από εκείνο το γραφείο έρχεται και τι αφορά αλλά όχι
για ποιον. Φυσικά γνωρίζω το για πότε. Αλλά αυτό το όνομα δε μου λέει κάτι.
-Ήταν
πριν από τρεις μήνες, είπε ο Βρετανός.
-Λυπάμαι,
είπε η γυναίκα, δεν θυμάμαι κάτι σχετικό.
-Ήταν
μια επείγουσα περίπτωση, είπε ο Άνταμ, θα ετοιμάστηκε κατά προτεραιότητα. Ίσως
να σου δώσανε οδηγία να αφήσεις κάτι άλλο.
Η
Νέλλυ Φόρτσερ το σκέφθηκε για λίγο.
-Ναι…
θυμάμαι μια τέτοια περίπτωση. Δεν θυμάμαι το όνομά της, δεν ξέρω καν αν ήταν
και γραμμένο κάπου.
-Θυμάσαι
τι αφορούσε η περίπτωση;
-Όχι.
Μόνο ότι ήταν βιαστικό γιατί αφορούσε μια ενημέρωση του προέδρου.
Ο
Άνταμ κοίταξε τον Άιαν προβληματισμένος.
-Είδε
κανείς άλλος την παρουσίαση όσο την ετοίμαζες; ρώτησε ο Άιαν. Κάποιος
συνάδερφος από το πολιτικό προσωπικό ή κάποιος αξιωματικός;
-Όχι…
δεν νομίζω, είπε η Νέλλυ Φόρτσερ αλλά σταμάτησε διστακτική. Ίσως…
-Ίσως
τι; ρώτησε ο Άνταμ.
Η
γυναίκα τον κοίταξε καχύποπτα για μια στιγμή.
-Αν
είστε αυτοί που λέτε γιατί ρωτάτε; Θα έπρεπε να ξέρετε και για την παρουσίαση
και τα πάντα.
-Υπάρχει
ένα πρόβλημα Νάνσυ, είπε ο Άνταμ, είναι απόρρητο αλλά έχεις χειρισμό απορρήτου
οπότε ξέρεις τι μπορεί να συζητηθεί και τι όχι. Η επιχείρηση που ετοίμασες την
παρουσίαση της εγκρίθηκε από τον πρόεδρο και αυτή την στιγμή εκτελείται. Μόνο
που οι πεζοναύτες που την ανέλαβαν έπεσαν σε παγίδα, τους περίμεναν. Για να
μπορέσουμε να τους βοηθήσουμε πρέπει να μάθουμε τι έγινε. Πως διέρρευσαν οι
πληροφορίες.
-Είναι
επίθεση σε κάποιο στόχο; Στο Αφγανιστάν; ρώτησε η κοπέλα χλομιάζοντας. Πολλοί
πεζοναύτες;
Ο
Άνταμ θυμήθηκε κάτι από το φάκελό της. Ο αδερφός της ήταν επίσης πεζοναύτης και
υπηρετούσε με το βαθμό του επιλοχία. Αυτή τη στιγμή βρισκόταν βέβαια πολύ
μακριά από το Αφγανιστάν αλλά είχε υπηρετήσει δύο θητείες εκεί. Γι’ αυτό είχε
ταραχθεί η Νέλλυ.
-Ένα
τάγμα πεζοναυτών, είπε ο Άνταμ. Ό,τι μπορείς να μας πεις θα είναι πολύτιμο.
-Δεν
ξέρω… Την ημέρα εκείνη που είχα αφήσει μια άλλη ετοιμασία, ήταν για κάποια
επιτροπή της γερουσίας, αφορούσε κάποια κονδύλια για το σώμα πεζοναυτών, και
είχα ξεκινήσει την παρουσίαση για τον πρόεδρο κάποια στιγμή χρειάστηκε να πάω
στο τηλεφωνικό κέντρο, με είχαν καλέσει από το Πέντλετον αλλά ήταν λάθος,
έπρεπε να ζητήσουν την Τζιλ Μπράινι στην κρυπτογράφηση. Όταν επέστρεψα στο
γραφείο μου βρήκα τον συνταγματάρχη Βάρανς μέσα. Τον ρώτησα τι ήθελε μιας και μου
είπε ότι ήθελε εμένα, ήθελε να μου προτείνει να βγούμε για ένα ποτό ή ένα
δείπνο. Μπορεί να ήθελε όντως εμένα αλλά είναι πιθανό να πρόλαβε να είδε και τα
σχέδια.
-Ποιος
είναι ο Βάρανς; ρώτησε ο Άιαν. Που υπηρετεί;
-Στο
Πεντάγωνο. Είναι αξιωματικός σύνδεσμος επιτελείων… Δεν ξέρω ακριβώς.
-Θα
πρέπει να τον βρούμε, είπε ο Άνταμ και στράφηκε στην Νέλλυ, σου είπε κάτι άλλο;
Ή κάτι που να πρόσεξες;
-Μου
ζήτησε να βγούμε, το ξαναζήτησε αργότερα, και το επανέλαβε το επόμενο πρωί.
Τελικά πείστηκα για το ενδιαφέρον του και βγήκαμε. Πήγε πολύ καλά.
-Άρα
μπορεί και να ήταν αλήθεια και να ήθελε όντως αυτό στο γραφείο σου, είπε ο
Άνταμ, να σου μιλήσει.
-Μακάρι
να ήταν έτσι, είπε η Νέλλυ, έμαθα όμως πως εγώ ήμουν για να περάσει η ώρα, ίσως
να ρίξει και στάχτη στα μάτια σχετικά με την αληθινή του ερωμένη. Η
γερουσιαστής δε θα θέλει να πάρει δημοσιότητα κάτι τέτοιο. Δεν είναι παντρεμένη
αλλά σίγουρα μια ελεύθερη σχέση δεν είναι ό,τι καλύτερο για την δημοτικότητά
της. Χώρια που σε μια τέτοια πόλη θα μπορούσε να γίνει αντικείμενο
εκμετάλλευσης από τους αντιπάλους της.
Ο
Άιαν και ο Άνταμ αντάλλαξαν μια γρήγορη ματιά πριν ο τελευταίος ρωτήσει:
-Ποια
γερουσιαστής;
Η
Νέλλυ δεν δίστασε να απαντήσει:
-Η
γερουσιαστής Τζένιφερ Κόνλιν.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου