Κεφάλαιο
3
Νησί Γιούρι Ντο
06:33
Ο αντισυνταγματάρχης
Ρόμπερτ Ντρόουρι ήταν ένας βετεράνος στρατιώτης. Είχε υπηρετήσει στο Ιράκ και το
Αφγανιστάν, δύο θητείες στο πρώτο, τρεις στο δεύτερο, και σε όλο αυτό το
διάστημα είχε διαφύγει από πολλές δύσκολες καταστάσεις. Είχε βρεθεί να υστερεί
σε δύναμη πυρός και στρυμωγμένος σε μέρη από τα οποία ήταν δύσκολο να
απεγκλωβιστεί σώζοντας τους άνδρες του αλλά καμία από αυτές δεν συγκρινόταν με
αυτό που είχε να αντιμετωπίσει τώρα.
Αντίθετα με το τι πίστευε
ο πλοίαρχος Μόρτον, είχε επιβιβαστεί στο αποβατικό που θα μετέφερε το λόχο Α.
Είχε αλλάξει αποβατικό γιατί αυτό θα ήταν το πρώτο που θα έφτανε στην ακτή και
του προσέφερε και το επιπλέον πλεονέκτημα να έχει στη διάθεσή του και τη
διμοιρία διοικήσεως.
Τώρα στεκόταν στο άνοιγμα
του αποβατικού και εκτιμούσε την κατάσταση. Είχε ξεπεράσει τον αιφνιδιασμό του
να βρει τους Βορειοκορεάτες εδώ και έτοιμους για μάχη και μελετούσε το πώς
μπορούσε να αντιδράσει. Οι πεζοναύτες του λόχου Α είχαν καταφέρει να φτάσουν τη
φυσική βαθμίδα και να καλυφθούν, ανταπέδιδαν τα πυρά. Επιτέλους μπορούσε να δει
και μερικούς από αντιπάλους να πέφτουν. Ωστόσο στην άμμο μπροστά του ήταν ήδη
πεσμένα περισσότερα σώματα από όσα θα ήθελε να πέσουν σε όλη την επιχείρηση.
Ο λόχος Β αποβιβάστηκε
και οι άνδρες του έτρεξαν για την βαθμίδα. Με τις σφαίρες να περνάνε συρίζοντας
σαν εξαγριωμένα έντομα και τις βολές από όλμους και πυροβόλα να σηκώνουνε
πίδακες άμμου, οι πεζοναύτες κατάφεραν να πάρουν τις θέσεις τους όχι χωρίς
απώλειες. Πολλοί είχαν πέσει νεκροί και μπορούσε να διακρίνει τους πεσμένους
τραυματίες που χρειάζονταν βοήθεια. Με όλη την παραλία να είναι πεδίο μάχης
αναζήτησε ένα σημείο που θα μπορούσε να στηθεί ένας πρόχειρος ιατρικός σταθμός.
Κανείς δεν είχε φανταστεί ότι ο εχθρός θα ήταν εδώ και θα τους περίμενε και ότι
θα ήταν τόσο ισχυρός ώστε να έχουν τόσες απώλειες από την αρχή.
Εντόπισε το κατάλληλο
σημείο. Στην ανατολική πλευρά της παραλίας η πλαγιά που υψωνόταν κλείνοντας τον
μικρό όρμο είχε ένα φυσικό βαθούλωμα που θα ήταν σχετικά προφυλαγμένο από τα
εχθρικά πυρά και είχε βάθος ώστε να μπορούν να καλυφθούν μερικοί τραυματίες και
το ιατρικό προσωπικό μέχρι να μπορούν να εκκενώσουν πίσω στο πλοίο τους
βαρύτερα τραυματισμένους.
Στράφηκε στον αξιωματικό
που βρισκόταν δίπλα του.
-Γιουτζήν, θέλω να
φτιαχτεί εκεί απέναντι ένας ιατρικός σταθμός. Άμεση προτεραιότητα. Πάρε όσους
άνδρες χρειάζεσαι. Οι υπόλοιποι θα έρθουν μαζί μου.
Ο ταγματάρχης Γιουτζήν
Γκέλερ, διοικητής του λόχου διοικήσεως, ένευσε και αμέσως άρχισε να φωνάζει
διαταγές που πνίγηκαν όμως μέσα στην φοβερή έκρηξη που συντάραξε το τρίτο
αποβατικό καθώς έφτανε στην ακτή και το έσπρωχνε πάνω στο διπλανό του.
06:38
Ο στρατηγός Κιμ Ιλ Σουν ήταν
ένας από τους πιο ικανούς στρατηγούς που διέθετε ο στρατός της Βορείου Κορέας.
Σε μια χώρα και ένα καθεστώς που η λέξη αξιοκρατία αποτελούσε άγνωστη έννοια, ο
Σουν είχε τη θέση του με την αξία του και όχι χάρη σε προσωπική εύνοια. Διοικούσε
το 55η μηχανοκίνητο σύνταγμα εδώ και μια πενταετία και αυτή ήταν η
πρώτη φορά που το οδηγούσε στη μάχη.
Δεν ήταν θιασώτης του
καθεστώτος και είχε έναν πολύ καλό λόγο για αυτό. Ήταν μιας ηλικίας που του
επέτρεπε να θυμάται τα χρόνια μετά τον πόλεμο της Κορέας. Είχε ακολουθήσει
καριέρα στρατιωτικού με την ελπίδα να κάνει καλό στη χώρα του. Ήξερε πολύ καλά
πως μια νέα πολεμική περιπέτεια δεν θα ωφελούσε την πατρίδα του, θα εξαθλίωνε
ακόμα περισσότερο το λαό του και θα δυσκόλευε την ήδη δυσχερή του προσπάθεια
για επιβίωση. Αυτό βέβαια ήταν άλλο και άλλο να δέχεται η πατρίδα του επίθεση.
Σε αυτήν την περίπτωση θα οδηγούσε τους άνδρες του να κάνουν το καθήκον τους.
Όταν τρεις εβδομάδες
νωρίτερα είχε μεταφερθεί ολόκληρο το σύνταγμα στο νησί αντί της συνηθισμένης
του φρουράς είχε μεγάλες αμφιβολίες για την σκοπιμότητα της κίνησης ακόμα και
μια ώρα νωρίτερα αμφέβαλλε αν τίποτα από όσα έλεγε ο Γιανγκ Χο ήταν αλήθεια.
Ο στρατάρχης Γιανγκ Χο
ήταν διοικητής της άρτι οργανωθείσας στρατιωτικής διοικήσεως του Γιούρι Ντο. Η
διοίκηση αυτή περιλάμβανε το 55ο σύνταγμα, το πρώτο του τάγμα είχε
μεταφερθεί κανονικά – ακόμα και με επισημότητα θα μπορούσε να πει κανείς – και
τα υπόλοιπα με άκρα μυστικότητα σε βαθμό που έμαθαν που πήγαιναν αφού είχαν
αποπλεύσει, την 55η μοίρα αντιαεροπορικού πυροβολικού που ήταν και η
μόνη κανονικά που έπρεπε να βρίσκεται στο νησί, την όγδοη μοίρα του ναυτικού
και ένα σμήνος αεροπλάνων. Ήταν ένας αυλοκόλακας, άνθρωπος του καθεστώτος και
κινούσε πολλά νήματα. Ο Σουν αναρωτιόταν πόσα ήξερε που δεν έλεγε και τι
ακριβώς συνέβαινε. Ποιος ήθελε να ξεκινήσει πόλεμο;
Αλλά οι σκέψεις μπορούσαν
να περιμένουν. Προείχε η εξουδετέρωση των εισβολέων. Το 55ο σύνταγμα
απαρτιζόταν από τρία μηχανοκίνητα τάγματα πεζικού, μια πυροβολικού, την 5η,
και τον 55ο λόχο αντιαρματιστών πέρα από τις μονάδες υποστήριξης,
υγειονομικού, μηχανικού και διαβιβάσεων. Είχε φέρει εδώ μαζί του το πρώτο και
το δεύτερο τάγμα, το πυροβολικό και τους αντιαρματιστές καθώς και μια δύναμη
από όσους άνδρες από τις μονάδες υποστηρίξεως ήταν απαραίτητοι. Συνολικά
διέθετε 1400 περίπου άνδρες. Είχε αφήσει στη βάση το τρίτο τάγμα για φρουρά και
τις μονάδες υποστήριξης όπως και την 55η αντιαεροπορική.
Κοίταξε το πεδίο μάχης,
δεν χρειαζόταν να ανησυχεί όπως φαινόταν, είχαν αιφνιδιάσει τον εχθρό και σε λίγο
θα τον είχαν παγιδευμένο επίσης. Η όγδοη μοίρα έπλεε ολοταχώς για το νησί, επτά
περιπολικά και ένα υποβρύχιο, ενώ θα έφταναν και τα αεροπλάνα. Αν και ο καιρός
ήταν εμπόδιο και οι δυνάμεις αυτές θα είχαν προβλήματα, ήταν σίγουρος ότι θα
νικούσαν.
Στεκόταν σε ένα σημείο
όχι μακριά από την παραλία που διεξαγόταν η μάχη λίγο πίσω από τις γραμμές του
πρώτου τάγματος. Μπορούσε να δει τους αντιπάλους να κινούνται. Στράφηκε προς
τον υπασπιστή του και είπε:
-Στείλε μήνυμα στο
στρατάρχη Χο, η κατάσταση υπό έλεγχο. Αναμένεται νίκη.
Ήξερε ότι δεν ήταν σοφό
να κρίνει την μάχη πριν τελειώσει αλλά είχαν το πλεονέκτημα και δεν φαινόταν
ότι ο εχθρός μπορούσε να κάνει κάτι για να αλλάξει την κατάσταση.
Ουάσιγκτον
17:15
Ο πρόεδρος Μπλέηκ καθόταν
στη θέση του στο Οβάλ Γραφείο που είχε αρχίσει να βυθίζεται στο σκοτάδι όπως
σουρούπωνε στην πρωτεύουσα της χώρας λίγο πρώιμα καθώς τη σκέπαζαν μολυβένια
σύννεφα καταιγίδας. Δεν το πρόσεχε καθώς η σκέψη του ήταν μακριά. Όχι μόνο
στους χίλιους άνδρες που είχαν αναλάβει την δύσκολη αυτή αποστολή αλλά και στην
όλη κατάσταση που διαμορφωνόταν.
Δεν τον ένοιαζε η
πολιτική του καριέρα, από το ξεκίνημά της είχε σαν αρχή να κάνει το σωστό. Το
είχε αποδείξει έμπρακτα και γι’ αυτό είχε εκλεγεί με τόσο μεγάλο ποσοστό. Τον
απασχολούσε η εξέλιξη της κατάστασης, όσο αναγκαίο και να ήταν να καταστραφεί η
βάση, ένα νέο μέτωπο στον αγώνα κατά της τρομοκρατίας ήταν το τελευταίο που
χρειάζονταν. Δεν μπορούσε να δει και κάποιον άλλον τρόπο που θα μπορούσαν να το
είχαν κάνει. Και δεν μπορούσε να επιτρέψει να μείνουν αδρανείς.
Ένα χτύπημα στην πόρτα
διέκοψε τις σκέψεις του.
-Περάστε.
Ο Άνταμ Μπρόντι μπήκε στο
γραφείο και κοντοστάθηκε στο ημίφως.
-Άναψε ένα φως Άνταμ,
είπε ο Μπλέηκ και ο βοηθός έσπευσε να το κάνει πιέζοντας το διακόπτη ενός
φωτιστικού εδάφους. Στο απαλό φως του ο πρόεδρος μπορούσε να δει την ανησυχία
στο πρόσωπο του βοηθού του.
-Είχαμε νέα;
-Μάλιστα, είπε ο Μπρόντι
με ένα ύφος που έκανε ξεκάθαρο ότι δεν θα ήταν από τα νέα ήθελε να ακούσει
κανείς.
Αλλά πριν τα ανακοινώσει
είχε να πει ακόμα κάτι:
-Ήρθε ο στρατηγός Μακ
Λίοντ, έχει μαζί του ακόμα έναν αξιωματικό. Και οι δυο με πολιτικά.
-Φέρε τους μέσα, είπε ο
Μπλέηκ, ας ακούσουν και εκείνοι τα νέα.
Ο Μπρόντι ένευσε και
βγήκε. Δεν πέρασε ούτε ένα λεπτό επιστρέφοντας με τους δύο Βρετανούς στο κατόπι
του. Ο πρόεδρος ήξερε τον στρατηγό και κοίταξε παρατηρητικά το συνοδό του. Ήταν
ένας ψηλός και μυώδης άνδρας, στο σοβαρό του πρόσωπο δέσποζαν ένα ζευγάρι
καστανά μάτια στο χρώμα περίπου που είχαν και τα μαλλιά του. Το φανελένιο
κουστούμι που φορούσε δεν έκρυβε την μυώδη κατασκευή του και το απαραγνώριστο στρατιωτικό
του παράστημα. Πρέπει να ήταν και αυτός όπως ο στρατηγός πρώην μέλος των
ενόπλων δυνάμεων του Ηνωμένου Βασιλείου. Ο Μακ Λίοντ δεν τον άφησε με την
απορία.
-Κύριε πρόεδρε να σας
συστήσω τον ταγματάρχη Άιαν Γκόρντον της ΜΙ6, είναι υφιστάμενός μου στην μονάδα
μου.
Ο Βρετανός αντάλλαξε
χειραψία με τον Μπλέηκ.
-Τιμή μου κύριε πρόεδρε,
είπε.
Ο Μπλέηκ τους προέτρεψε
να καθίσουν και ο Μπρόντι έκανε το ίδιο ενώ έδινε την εντολή να τους φέρουν
ζεστό καφέ. Οι δύο Βρετανοί είχαν καθίσει απέναντι από τον Μπλέηκ ενώ ο Μπρόντι
κάπως στο πλάι.
-Λοιπόν Άνταμ; Ποια είναι
τα νέα; ρώτησε ο πρόεδρος.
-Η γερουσιαστής Κόνλιν
έκανε την κίνησή της, είπε ο Μπρόντι, έθεσε θέμα μομφής για ανικανότητα σε
βαθμό προδοσίας που στοίχισε ήδη τη ζωή πάνω από πεντακοσίων πεζοναυτών.
-Πως ξέρει για όλα αυτά;
Έχουμε κάποιο στοιχείο;
-Όχι κανένα ακόμα.
-Ο αριθμός που είπε είναι
μεγάλος, παρατήρησε ο Μακ Λίοντ, πάνω από τους μισούς άνδρες του τάγματος. Η
επιχείρηση μόλις άρχισε αν έχουν τόσες απώλειες είναι άσχημα τα πράγματα. Αλλά
πως το ξέρει; Έχουν επικοινωνία με το Πεντάγωνο;
-Δεν νομίζω, είπε ο
πρόεδρος και στράφηκε στον Μπρόντι, Άνταμ μάθε τι ξέρει το Πεντάγωνο.
Ο Άιαν Γκόρντον πήρε το
λόγο.
-Μπορώ να βοηθήσω στην
έρευνα.
Γιούρι Ντο
06: 52
Το αποβατικό που είχε
δεχθεί το πλήγμα ήταν αυτό που μετέφερε τον λόχο των όπλων. Καθώς από καθαρή
τύχη των αντιπάλων η βολή τους πέτυχε τα πυρομαχικά ενός όλμου των 81 χιλιοστών
η έκρηξη που ακολούθησε ήταν μεγάλη και θανατηφόρα. Για αρκετά λεπτά οι άνδρες
που επέζησαν προσπαθούσαν να σβήσουν τις φωτιές και να μεταφέρουν εκείνους που
είχαν επιζήσει τραυματισμένοι σε ένα πιο ασφαλές σημείο.
Η έκρηξη είχε βγάλει το
αποβατικό από την πορεία του και είχε χτυπήσει στο διπλανό αλλά ευτυχώς είχε γίνει
κοντά στην ακτή και με τη φόρα που είχαν φτάσανε και τα δύο στην άμμο.
Διοικητής του λόχου των
όπλων ήταν ο ταγματάρχης Λίον Μοθ, ένας ψηλός και μεγαλόσωμος άνδρας. Αφού επίδεσε
πρόχειρα το χέρι του κοντά στον ώμο που τον πήρε ξυστά ένα κομμάτι μέταλλο
εκτοξευμένο από την έκρηξη, ανέλαβε να βάλει σε τάξη τους άνδρες του και να δει
ποια ήταν η κατάσταση του λόχου του. Διέταξε τους επικεφαλής των διμοιριών να
του δώσουν αναφορά για την κατάστασή τους.
06:55
Ο Ρόμπερτ Ντρόουρι
κοίταξε για μια στιγμή τον ταγματάρχη Γκέλερ που έτρεχε στην άμμο με τους
άνδρες που είχε πάρει μαζί του για να εκτελέσει την εντολή του και μετά
στράφηκε στους υπόλοιπους που ήταν μαζί του.
-Θα καλύψουμε την
αμυντική περίμετρο της παραλίας σε εκείνο το σημείο που είναι οι δύο μεγάλοι
λευκοί βράχοι. Έτοιμοι; Πάμε!
Βγήκαν από το αποβατικό
τρέχοντας. Προς ανακούφιση του Ντρόουρι δεν τράβηξαν πάνω τους πολλά πυρά,
προφανώς οι αντίπαλοι νόμιζαν ότι είχαν βγει όλοι από το αποβατικό και δεν
είχαν εκεί την προσοχή τους. Πήραν τη θέση τους και άρχισαν να βάλλουν και
αυτοί κατά των Βορειοκορεατών. Με ανακούφιση είδαν την άφιξή τους οι διοικητές
των δύο λόχων. Μπορούσαν να συμπτύξουν λίγο τους άνδρες τους δυναμώνοντας τις
γραμμές τους.
Ο Ρόμπερτ πήγε κοντά στον
ταγματάρχη Κάχηλ, το διοικητή του λόχου Α.
-Κηθ, πόσους άνδρες έχεις
από τη διμοιρία όπλων σου;
-Καμιά τριανταριά,
απάντησε ο Κηθ Κάχηλ.
-Στείλε μερικούς
παρατηρητές βολής να καλύψουν όλη την παραλία για να καταδεικνύουν στόχους.
Ο Κάχηλ ένευσε και τραβήχτηκε
λίγο πίσω για να δώσει διαταγές. Μια βροντή, εκκωφαντικά δυνατή ώστε να
ακουστεί πάνω από τον ορυμαγδό της μάχης, έσεισε τον ουρανό και μια
καταρρακτώδης βροχή άρχισε να πέφτει.
06:58
-Είναι αυτοκτονία,
καλύτερα να φύγουμε! Δεν θα τους προσφέρουμε τίποτα με το να παραμείνουμε. Ας σώσουμε
αυτούς που ακόμα μπορούμε! είπε με έμφαση ο συνταγματάρχης Σκίλετ, ήταν ένας
αδύνατος, χλωμός άνδρας με μαύρα μαλλιά. Γίνεται σφαγή εκεί έξω!
Στο μικρό στρατηγείο πάνω
στο Σερένα βρίσκονταν τώρα μόνο ο πλωτάρχης Μάικ Κάμπελ και ο Βρετανός με την
στολή των πεζοναυτών πέρα από τους τεχνικούς. Ο Μάικ απάντησε στον Αμερικανό:
-Κανόνας υπ’ αριθμόν ένα,
δεν αφήνουμε κανέναν πίσω!
Ο Βρετανός με τη στολή
των πεζοναυτών χαμογέλασε. Παρότι ο Μάικ αναφερόταν στους κανόνες του αρχηγού
τους, του Άιαν Γκόρντον, ήταν δόγμα και των πεζοναυτών. Ο πλωτάρχης στράφηκε
στον πεζοναύτη.
-Μαξιμίλιαν, φέρε εδώ τον
ταγματάρχη Ντέρμπερτ και τον αδερφό σου.
-Έγινε, είπε ο πεζοναύτης
και βγήκε.
Η κοπέλα από τους
τεχνικούς παρατηρούσε την οθόνη μπροστά της με μεγάλη προσοχή, φάνηκε να
βρίσκει αυτό που θέλει και στράφηκε προς τον Μάικ. Τα ντελικάτα ασιατικά της
χαρακτηριστικά έδειχναν ανησυχία.
-Έχουμε πρόβλημα, είπε.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου