Η Ιουλία μετά από μια
τραυματική εμπειρία αφήνει τη ζωή της στην Αθήνα και καταφεύγει στο χωριό της ελπίζοντας
να βρει την ηρεμία της και το χρόνο να σκεφτεί και να βάλει και πάλι τη ζωή της
σε τάξη. Αλλά τα πράγματα δεν εξελίσσονται όπως τα σχεδίαζε.
Είναι ταιριαστό να κλείνει
ο χρόνος με το βιβλίο που άρχισε. Όχι δεν είμαι τόσο αργός αναγνώστης, απλά είχα
την τιμή η συγγραφέας του να μου το εμπιστευτεί για να δώσω τη γνώμη μου όταν ήταν
ακόμα στο στάδιο της επιμέλειας μετά την ολοκλήρωση της συγγραφής.
Όπως και όταν το πρωτοδιάβασα
με συνεπαίρνει η άμεση γλώσσα, η αφήγηση που κυλάει, οι περιγραφές και το
φανταστικό στοιχείο που αργά αλλά σταθερά εισέρχεται στην ιστορία και κάνει την
παρουσία του ισχυρή και αισθητή. Μου αρέσει ακόμα το πώς δένει το βιβλίο, οι
διορθώσεις και οι αλλαγές από το αρχικό κείμενο δεν διακρίνονται ακόμα και όταν
ξέρεις ότι είναι εκεί. Ένα βιβλίο που δε θα απογοητεύσει τους φίλους του
φανταστικού.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου