Νυχτερινή Πένα

Μετά το γράψιμο το διάβασμα είναι η μεγαλύτερή μου απόλαυση και σε αυτό καταφεύγω όταν δεν μπορώ να γράψω, όταν είμαι σε μια αναμονή σε κάποια υπηρεσία ή σε γιατρό (αν και κάποια ποιητικά έχουν γραφεί έτσι), ή ταξιδεύω με μέσον που δεν επιτρέπει το γράψιμο. Πάντα υπάρχει ένα βιβλίο που διαβάζω και μερικά σε σειρά αναμονής.

Διαβάζω περίπου 50 βιβλία το χρόνο. Περίπου γιατί μπορεί να είναι 44 όπως το 2012 ή  48 όπως το 2014 αλλά και 52 όπως το 2016. Το δε 2017 έκανα ρεκόρ φτάνοντας τα 60. Φέτος είμαι στα 37 πράγμα που σημαίνει ότι θα καταλήξω κάπου κοντά στα 40. Δεν είναι όλα μυθιστορήματα – αυτά συνήθως περνάνε και από δω με τις βιβλιοκριτικές που γράφω – διαβάζω και ιστορία πολύ αλλά και κάποια άλλα θέματα που με ενδιαφέρουν, πολλές φορές συγκεντρώνοντας υλικό για κάποιο έργο μου.

Όλα αυτά σημαίνουν έναν τεράστιο αριθμό από βιβλία. Και δημιουργούν ένα πρόβλημα χώρου. Έχω διαμορφώσει μια αποθήκη σε αναγνωστήριο με βιβλιοθήκες στις τρεις μεριές και έφτιαξα και μια στο δωμάτιό μου αλλά και πάλι δεν χωράνε όλα. Οπότε ότι δεν θέλω να κρατήσω, κρατώ πολύ αγαπημένα μυθιστορήματα ή βιβλία με πληροφορίες που θα μου χρειαστούν, το χαρίζω. Εσείς διαβάζετε; Και τι κάνετε μετά τα βιβλία;