Νυχτερινή Πένα

Το ποίημα αυτό είναι της μικρής μου ανηψιάς για το τέλος του σχολείου:

Η δασκάλα με σήκωσε
να κλίνω ένα ρήμα
και γω στον πίνακα έβλεπα
γλυκά να σκάει το κύμα.

Ο δάσκαλος με μάλωνε
που έκανα φασαρία
και γω στο χέρι του έβλεπα
κίτρινο αστερία.

Η μαμά μου έλεγε
να κάνω δουλειές
και γω βροντοφώναζα
θέλω επειγόντως διακοπές.

Και με τον τελευταίο στίχο συμφωνώ απολύτως.