Εμείς το λέμε σκάκι, οι
δημιουργοί του όμως το έλεγαν ζατρίκιο και είναι το πλέον γνωστό παιχνίδι στον
κόσμο. Διαδεδομένο σε όλα τα μήλη και τα πλάτη της οικουμένης.
Προσωπικά είμαι μανιώδης
σκακιστής, παίζω από την παιδική μου ηλικία, τόσο παλιά που δε θυμάμαι πόσο
ήμουν όταν άρχισα. Παίζοντας σε κάθε ευκαιρία και με οποιονδήποτε αντίπαλο
έγινα αρκετά καλός και στη συνέχεια τελειοποιήθηκα παίζοντας με όποιον έβρισκα.
Όσο ήμουν φοιτητής και μετά στο στρατό κανένας δεν κατάφερε να με νικήσει ενώ
τώρα ελλείψει αντιπάλου παίζω με τον υπολογιστή.
Επειδή λατρεύω τόσο πολύ
το σκάκι έχει κάνει την εμφάνισή του σε πολλά έργα μου. Από το Δάκρυ όπου ο
Λιουέλλιν κερδίζει το Κάστρο σε μια παρτίδα σκάκι και τον Μάικ με τον Ραμίρ που
είναι θρυλικοί για τις παρτίδες τους ως το Ένας Φόνος Μέσα Στη Νύχτα όπου στις
διακοπές ο Μακ Γκρέγκορ παίζει σκάκι. Είναι το πιο σύνηθες να εμφανιστεί σε μια
ανάπαυλα ηρώων μου μιας και είναι το πιο σύνηθες και για’ μένα, αποτελεί εδώ
που τα λέμε την μεγαλύτερή μου απόλαυση μετά το γράψιμο και το διάβασμα, ίσως
επειδή έχει ένα κοινό με το γράψιμο, οι δυνατότητες είναι πραγματικά άπειρες.
Εσείς παίζετε;
2 σχόλια:
Μεγάλο παιχνίδι το σκάκι αγαπητέ φίλε. Και δυστυχώς δεν έμαθα ποτέ μου καθώς δεν υπήρχε κάποιος να με βάλει στον όμορφο κόσμο του.
Να το χαίρεσαι σου εύχομαι.
Καλησπέρα.
Κρίμα που δεν έμαθες θα σε ενέπνεε κιόλας, είμαι σίγουρος. Εγώ το ευχαριστιέμαι πολύ και γι' αυτό τρυπώνει και στα έργα μου. Ακόμα και ένα μυθιστόρημα που θα διαδραματίζεται κατά τη διάρκεια μιας παρτίδας σκακιού σχεδιάζω.
Την καλησπέρα μου φίλε μου.
Δημοσίευση σχολίου