Νυχτερινή Πένα

 

Η Βελίκα έμεινε για λίγο σιωπηλή ενώ ξεκινούσε το πούλμαν, κοιτώντας έξω το λευκό τοπίο. Βλέποντάς την βυθισμένη σε σκέψεις, ο Γουίλλιαμ δεν μίλησε. Μετά η κοπέλα γύρισε προς το μέρος του.

-Γουίλ, είπε, σχετικά με ό,τι συνέβη…

Ο Γουίλλιαμ της έκανε ένα ανεπαίσθητο, αλλά πολύ εύγλωττο, αρνητικό νόημα. Η κοπέλα σταμάτησε για μια στιγμή μπερδεμένη, αλλά μετά είδε με πόση προσοχή την παρατηρούσε ο Πέτρος και κατάλαβε.

-Μετά, είπε χαμηλόφωνα εκείνος.

Η Βελίκα άπλωσε το χέρι της και βρήκε το δικό του. Το έσφιξε και δεν βιάστηκε να το αφήσει.

-Τι λες να έγινε το αρκουδάκι μας; ρώτησε κοιτώντας το χιονισμένο τοπίο.

-Θα γύρισε στην φωλιά με την μητέρα του, είπε ο Γουίλλιαμ, και εμείς είμαστε ήδη ένα όνειρο που είδε στο μακρύ ύπνο της χειμέριας νάρκης.

-Ελπίζω να ξυπνήσει την άνοιξη κεφάτο να τρέχει μέσα στα δάση, είπε η κοπέλα.

-Δεν είναι η πρώτη φορά που ήρθες σε επαφή με ένα τέτοιο αρκουδάκι, παρατήρησε ο Γουίλλιαμ.

-Ναι, έχω δει και άλλη φορά. Αλλά εκείνο ήταν σε ένα καταφύγιο άγριας ζωής, δεν είχε μητέρα.

Ο Γουίλλιαμ κοίταξε το πρόσωπό της, το χαμόγελο το έκανε να φωτίζεται.

-Σίγουρα ένιωσες να ταυτίζεσαι, είπε η Τάνια που είχε έρθει να καθίσει μπροστά. Είσαι το ίδιο άχαρη και μιας και εσύ δεν έχεις πατέρα θα ταιριάζατε.

Η Βελίκα χλόμιασε.

Ο Γουίλλιαμ γύρισε και κοίταξε την Τάνια. Εκείνη πρότεινε το στήθος της προκαλώντας τον να κοιτάξει αλλά ο Γουίλλιαμ δεν θα την κοίταζε ποτέ εκεί και πολύ περισσότερο τώρα που επιτιθόταν στην κοπέλα που αγαπούσε.

-Δεν ντρέπεσαι; είπε. Το να μην έχει πατέρα δεν είναι ούτε δικό της λάθος, ούτε ακόμα περισσότερο κάτι με το οποίο πρέπει να αστειεύεσαι.

-Πού το ξέρεις; είπε η Τάνια. Μπορεί απλά ο πατέρας της να παράτησε την μάνα της. Αν ήταν άσχημη σαν ετούτη, ίσως πήγε να βρει κάτι καλύτερο για σεξ!

-Ο πατέρας μου, είπε η Βελίκα με φωνή που έτρεμε, σκοτώθηκε σε τροχαίο δυστύχημα. Και δεν αγάπησε καμία άλλη γυναίκα!

-Έτσι σου λέει η μάνα σου;

Ο Γουίλλιαμ σηκώθηκε όρθιος. Για δεύτερη φορά μέσα σε λίγη ώρα η Τάνια βρέθηκε στην ανάγκη να κάνει πίσω.

-Άκουσε με τι θα πω, είπε απότομα, γιατί θα το πω μόνο μια φορά. Αν ξαναπροσβάλεις την Βελίκα με τον οποιοδήποτε τρόπο, θα έχεις να κάνεις με εμένα και δεν το θες. Θυμάσαι τι έπαθε ο Αστερίου, δεν θυμάσαι;

-Ο ιππότης με την αστραφτερή πανοπλία, είπε ειρωνικά η Τάνια, ελπίζω η δεσποσύνη σου να είναι σε θέση να σε ανταμείψει για τον κόπο σου, αν και δεν το βλέπω. Από βυζί, τίποτα, από κώλο επίσης και φιλάει σαν κοριτσάκι του δημοτικού.

-Δεν πας πίσω στον Δενδρινό που σε ανέχεται;

Η Τάνια έριξε μια ματιά προς τις θέσεις πιο πίσω και αντιλήφθηκε ότι ο Αλέξης την παρακολουθούσε ανήσυχος. Αποφάσισε να τον κάνει να ανησυχήσει περισσότερο και ταυτόχρονα να πονέσει την Βελίκα. Άρπαξε τον Γουίλλιαμ από το μπουφάν που φορούσε και τον τράβηξε κοντά της. Τον φίλησε στο στόμα και μετά του ψιθύρισε:

-Έλα το βράδυ σπίτι μου, θα ξεσκιστούμε στο σεξ, θα σου δείξω τι πάει να πει να πηδάς αληθινή γυναίκα, και θα σου πω ένα μυστικό για τον Δενδρινό που θα σου σηκωθεί η τρίχα κάγκελο.

 

Έκανε πίσω και χαμογέλασε πρόστυχα.

-Και κάτι άλλο ίσως! είπε και προχώρησε προς τις πίσω θέσεις

 

Ο Μιχάλης και η Λυδία είχαν μπει μόλις στο σπίτι της οικογένειας Δούκα όταν κουδούνισε το κινητό του.

-Ναι;

-Σε τι έμπλεξες πάλι;

-Καλησπέρα και σε σένα, είπε ο Μιχάλης ενώ βοηθούσε την μικρούλα να βγάλει το παλτό της. Άκουσε τον επιθεωρητή Νίκο Ραξή να γελάει πριν πει:

-Καλησπέρα, Μιχάλη. Τι ψάχνεις και γιατί;

-Δεν ψάχνω τίποτα, κατά τύχη το βρήκα και με ξέρεις πώς είμαι όταν βρίσκω τέτοια πράγματα και αναντιστοιχίες.

Εξήγησε στον φίλο του πώς είχε βρει τον φάκελο. Ο Ραξής ήταν επιθεωρητής του εγκληματολογικού στη Γενική Αστυνομική Διοίκηση Αθηνών και σε εκείνον είχε στείλει το φαξ νωρίτερα.

-Δεν είναι άνθρωπος που έχει απασχολήσει την ασφάλεια και δεν υπάρχει και κατηγορία. Παράτυπα μεν αλλά έκανε ένα καλό, δεν θα πάει εύκολα σε δίκη μια τέτοια υπόθεση.

-Δεν θέλω να κάνω κάτι γι’ αυτό, όπως είπα, απλά το βρήκα. Αλλά είχα την απορία μιας και ήταν στον φάκελό μου.

-Θα δω τι μπορώ να μάθω.

-Ευχαριστώ.

-Είσαι απίθανος πάντως, πάνω σε τι πας και πέφτεις….

 

-Την βρόμα! είπε ο Γουίλλιαμ συγχυσμένος.

Η Βελίκα έπιασε το χέρι του.

-Δεν μπορείς να κάνεις κάτι τώρα, καλύτερα να μην το κάνεις θέμα.

Είχε δίκιο, σκέφτηκε ο Γουίλλιαμ, δεν θα μπορούσε να κάνει τίποτα και ο ίδιος θα ακουγόταν σαν υστερικός. Αλλά δεν θα το ξεχνούσε. Η Τάνια θα πλήρωνε για τις προστυχιές της.

Σαν να διάβασε τις σκέψεις του, η Βελίκα πέρασε το χέρι της αγκαζέ στο δικό του και έπλεξε τα δάχτυλά της με τα δικά του.

-Μη δίνεις σημασία, είπε απαλά.

-Σε πρόσβαλε.

-Έκανε κάτι χειρότερο, με πόνεσε. Με έκανε…

Η φωνή της έσπασε και δάκρυα ανέβλυσαν από τα μάτια της. Ο Γουίλλιαμ έκανε να σηκωθεί μα η Βελίκα τον συγκράτησε. Την κοίταξε στα μάτια και κατάλαβε ποιο ήταν το σημαντικό τώρα. Στέλνοντας ένα ταξίδι δίχως επιστροφή τις επιφυλάξεις του, πέρασε το χέρι του γύρω από τους ώμους της. Εκείνη χώθηκε στην αγκαλιά του και ακούμπησε το κεφάλι της στο στέρνο του. Ο Γουίλλιαμ την χάιδεψε απαλά στην πλάτη και εκείνη άφησε τα δάκρυά της να τρέξουν.

 

Η Τάνια σταμάτησε στη θέση που καθόταν μόνος του ο Πέτρος. Φυσικά ήξερε ότι ήταν εραστής της μητέρας της, είχε μάλιστα συμμετάσχει κάνα δυο φορές στα σεξουαλικά τους παιχνίδια. Κάθισε κατευθείαν στην αγκαλιά του και πέρασε τα χέρια της γύρω από τον λαιμό του. Ένιωσε τον ανδρισμό του να σκληραίνει και έγειρε και του ψιθύρισε:

-Έχω ένα σχέδιο για να κάνω τον Μπριαν και την Στάνιτς να πληρώσουν την αυθάδειά τους, είσαι μέσα;

-Τι θα κερδίσω εγώ; ρώτησε ο Πέτρος και ήταν προφανές τι ήθελε.

Η Τάνια δεν είχε κανένα πρόβλημα. Τρύπωσε το χέρι της ανάμεσα στα σώματά τους.

-Μια προκαταβολή επιβάλλεται, είπε με ένα πρόστυχο χαμόγελο.

 

Η Ιωάννα κοίταξε την Βελίκα στην αγκαλιά του Γουίλλιαμ και χαμογέλασε, η κοπέλα θα έβρισκε την ευτυχία με αυτόν τον άνδρα. Θα την αγαπούσε και θα τη σεβόταν, δεν θα την χρησιμοποιούσε ποτέ ως μέσο επίδειξης ή ως σκεύος ηδονής για την ευχαρίστησή του και μόνο.

Η ίδια είχε ατυχήσει στην επιλογή της. Ο Δημήτρης είχε αποδειχθεί κάτι διαφορετικό από αυτό που νόμιζε ή από αυτό που ήθελε να βλέπει. Ευτυχώς η σημερινή αντιπαράθεση και το παιχνίδι που είχε θελήσει να παίξει στον Γουίλλιαμ είχαν το αποτέλεσμα να δει την αλήθεια.

Τυλίχτηκε πιο σφιχτά με το μπουφάν της, είχε από ώρα που κρύωνε πολύ.

-Αυτό μου έλειπε, να αρρωστήσω, μονολόγησε η κοπέλα.