Νυχτερινή Πένα

Κεφάλαιο 16

 

-Ιωάννα!

Η Βελίκα γονάτισε δίπλα στην πεσμένη κοπέλα. Ο Γουίλλιαμ πήγε κοντά και γονάτισε δίπλα της. Έβαλε το χέρι του στον λαιμό της κοπέλας. Έψαξε για σφυγμό, τον βρήκε, ήταν σταθερός αλλά κάπως γρήγορος.

-Πρέπει να έχει πυρετό, είπε.

Την ανασήκωσε και ετοιμάστηκε να την σηκώσει στην αγκαλιά του όταν η κοπέλα ξαναβρήκε τις αισθήσεις της.

-Πώς νιώθεις; την ρώτησε ο Γουίλλιαμ.

-Δεν νιώθω καλά. Πολύ φοβάμαι ότι χειροτερεύω.

-Έχεις πυρετό νομίζω, τι άλλο νιώθεις;

-Πονάνε οι αρθρώσεις μου, και με τσιμπάει ο λαιμός μου.

-Πιθανότατα κάποια ίωση ή κρύωμα, είπε ο Γουίλλιαμ. Δεν είναι σοβαρό, μην φοβάσαι, πρέπει να σε κρατήσουμε ζεστή μόνο και να πάρεις κάποιο αντιπυρετικό.

Σηκώθηκε στηρίζοντας και την Ιωάννα να κάνει το ίδιο.

-Μπορείς να περπατήσεις; την ρώτησε περνώντας το χέρι του γύρω από την μέση της.

-Ναι…

Έκαναν μερικά βήματα και έφτασαν στο πούλμαν. Ο Αυγερινός στάθηκε στην πόρτα εμποδίζοντάς τους να συνεχίσουν.

-Ώπα! Πού την πας αυτή; Μέσα; Να μας κολλήσει όλους;

-Κάποια ίωση έχει, δεν έχει κάτι φοβερό.

-Πού ξέρω ότι δεν έχει μηνιγγίτιδα;

-Αν είχε μηνιγγίτιδα, θα είχε ακαμψία στον λαιμό  κάτι που δεν συμβαίνει. Δεν κινδυνεύεις από τίποτα.

-Να μείνει έξω!

Η Ιωάννα προσπάθησε να σταθεί και να μιλήσει αλλά την πρόλαβε ο Αλέξης.

-Πόσο ηλίθιος είσαι; Είναι άρρωστη, δεν μπορεί να μείνει έξω. Ακόμα και αν θα υπήρχε κίνδυνος να κολλήσουμε. Εξάλλου εσύ την έχεις πατήσει ήδη αν θέλεις να το πάμε έτσι.

-Τι εννοείς…. ξεκίνησε ο Αυγερινός και μετά σταμάτησε. Να πάρει, την πήδαγα όλη νύχτα. Θα έχω κολλήσει…

Παρά την κατάστασή της, η Ιωάννα κοκκίνισε και ο Γουίλλιαμ κοίταξε αυστηρά τον συμμαθητή του.

-Πάντα τζέντλεμαν. Τώρα κάνε στην άκρη για να μην με εμποδίζεις.

Ο Αυγερινός έκανε στην άκρη και ο Γουίλλιαμ με τη βοήθεια της Βελίκα ανέβασε την Ιωάννα στο πούλμαν. Αντί να την πάει στην θέση της, προχώρησε προς την γαλαρία.

-Τουλάχιστον να είναι μακριά, είπε ο Αυγερινός.

-Θέλω να την πάω στην γαλαρία για να ξαπλώσει καλύτερα, ηλίθιε, και να μπορούμε να την περιποιηθούμε.

-Φαντάζομαι αν την πάρεις τώρα, θα είναι καυτή, είπε ο Αυγερινός.

Ο Γουίλλιαμ δεν είχε την ευκαιρία να απαντήσει, τον πρόλαβε ο Αλέξης.

-Αυτές οι βλακείες είναι το μόνο που δεν χρειαζόμαστε αυτή τη στιγμή, είπε αυστηρά. Ακούστε με λίγο όλοι.

Ησυχία έπεσε μέσα στο πούλμαν.

-Καταρχάς, εδώ μέσα δεν κινδυνεύουμε από τίποτα, δεν υπάρχει λόγος να φοβόμαστε. Το πρόβλημά μας είναι το κρύο, σκεπαστείτε με παλτό και μπουφάν, θα ανάβουμε και την θέρμανση περιοδικά, οπότε θα τα καταφέρουμε. Τι άλλο μπορούμε να κάνουμε…

Σταμάτησε για μια στιγμή.

-Είναι ήδη σκοτάδι αλλά δεν μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τα φώτα του πούλμαν. Θα καταναλώσουν την μπαταρία και δεν θα παίρνει η μηχανή για να βάλουμε και την θέρμανση σε λειτουργία. Χρησιμοποιείτε τα κινητά σας σαν φακούς αν θέλετε να μετακινηθείτε. Για να κρατήσει η μπαταρία τους περισσότερο, απενεργοποιείστε όσες εφαρμογές είναι δυνατόν. Δεν θα πάθετε τίποτα αν μείνετε έξω από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για λίγο, χώρια που δεν έχουμε σήμα ούτως ή άλλως εδώ.

-Υπάρχει κουτί πρώτων βοηθειών πουθενά; φώναξε ο Γουίλλιαμ από πίσω.

-Ναι, είπε ο Αλέξης που το διέκρινε δίπλα στην θέση του οδηγού.

Η αδερφή του το πήρε και το πήγε στον Γουίλλιαμ. Κοίταξε την Ιωάννα που είχε αρχίσει να τρέμει.

-Πώς είναι; ρώτησε χαμηλόφωνα.

-Ανεβάζει πυρετό, γι’ αυτό ζήτησα το κουτί πρώτων βοηθειών, ελπίζω να βρω κάτι να της δώσουμε.

Ο Γουίλλιαμ άνοιξε το κουτί πρώτων βοηθειών, ένα μεταλλικό λευκό με τον κλασσικό κόκκινο σταυρό, και έψαξε τα περιεχόμενά του στο φως του κινητού της Αλεξίας.

-Επίδεσμοι, μπεταντίν, οινόπνευμα, ασπιρίνες.

-Όχι… ασπιρίνη… ψιθύρισε η Ιωάννα.

-Γιατί όχι; ρώτησε η Βελίκα. Αδιαθέτησες;

-Όχι… Αλλεργική…

Ο Γουίλλιαμ έβγαλε το μπουκάλι με το οινόπνευμα. Το έδωσε στην Βελίκα. Έκλεισε το κουτί και το άφησε σε ένα κάθισμα.

-Δεν μπορούμε να διακινδυνεύσουμε με τις ασπιρίνες, δεν ξέρουμε πόσο άσχημα θα αντιδράσει ο οργανισμός της. Προς το παρόν, μια εντριβή με το οινόπνευμα θα βοηθήσει.

Ο Γουίλλιαμ στράφηκε στην Αλεξία.

-Μπορείς να βοηθήσεις την Βελίκα; Καλύτερα να το κάνετε εσείς, εγώ είμαι άντρας, δεν είναι σωστό να την αγγίξω γυμνή έστω και για έναν τέτοιο λόγο.

Η Βελίκα τον κοίταξε και χαμογέλασε. Αυτή η ευγένεια που δεν άφηνε ούτε στις πιο δύσκολες στιγμές ήταν ένας ακόμα λόγος που είχε ερωτευτεί τον Γουίλλιαμ. Η Αλεξία ένευσε και πήγε κοντά στην Ιωάννα για να βοηθήσει. Ο Γουίλλιαμ προχώρησε προς το μπροστινό μέρος του πούλμαν ρωτώντας:

-Μήπως έχει κάποιος μαζί του ντεπόν;

Κανένας δεν απάντησε θετικά και ο Γουίλλιαμ έφτασε μπροστά βλοσυρός.

-Είδες πουθενά χάρτη; ρώτησε τον Αλέξη.

-Γιατί; Δεν υπάρχει κάποιος τρόπος να βρούμε πού ακριβώς είμαστε, απάντησε εκείνος και πρόσθεσε, χωρίς σημείο αναφοράς μέσα στο σκοτάδι, δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα.

Ο Γουίλλιαμ ένευσε συμφωνώντας.

-Λίγο πριν σκάσει το λάστιχο περάσαμε ένα ορεινό καταφύγιο. Αν το έβρισκα στον χάρτη, ίσως καταλαβαίναμε πού περίπου είμαστε και αν αυτό το καταφύγιο είναι τώρα η μόνη μας ελπίδα.

-Για ποιο πράγμα;

-Για να βρω φάρμακα, η Ιωάννα χρειάζεται αντιπυρετικά και ίσως δεν είναι κακή ιδέα και κάποιο αντιβιοτικό.

-Πόσο πριν το είδες;

-Δεν ξέρω ακριβώς.

-Ακόμα και δύο τρία λεπτά πριν να το είδες, σημαίνει πάνω από πέντε χιλιόμετρα. Δεν είναι εύκολο να πας μέσα στο σκοτάδι και το χιόνι. Πως και δεν το ανέφερες νωρίτερα; Πριν χωριστούμε; Το άλλο πούλμαν θα μπορούσε να πάει ως εκεί.

-Το είχα ξεχάσει, τώρα το θυμήθηκα αναζητώντας μια λύση για την κατάσταση της Ιωάννας. Πρέπει να πάω. Δεν βλέπω να έχουμε άλλη επιλογή. Αν έχει σταθερό τηλέφωνο, ίσως καταφέρω να επικοινωνήσω και με κάποιον.

Ο Αλέξης έγνευσε.

-Θα έρθω μαζί σου.

-Όχι, πρέπει κάποιος να μείνει εδώ πέρα να κάνει κουμάντο, δεν θες να είναι ο Αυγερινός, έτσι; Και είσαι ο μόνος που δεν μπορεί να τρομοκρατήσει.

-Θα έρθω εγώ μαζί σου.

Η δήλωση αυτή είχε έρθει από το πιο αναπάντεχο άτομο, την Τάνια. Ο Γουίλλιαμ και ο Αλέξης την κοίταξαν χωρίς να μπορούν να το πιστέψουν.

-Κέρδισα τα δύο τελευταία χρόνια το σχολικό πρωτάθλημα στον δρόμο αντοχής, είπε εκείνη, μπορώ να το κάνω.

-Εντάξει, είπε ο Γουίλλιαμ.

Η Βελίκα ήρθε και εκείνη μπροστά.

-Πώς είναι η Ιωάννα;

-Η εντριβή την βοήθησε, αλλά χωρίς αντιπυρετικά θα υποφέρει.

Ο Γουίλλιαμ ένευσε.

-Θα πάω να βρω, της είπε και της εξήγησε τι είχε αποφασίσει να κάνει. Η Βελίκα τον αγκάλιασε σφιχτά.

-Να προσέχεις, είπε και έβαλε το χέρι της στην μέσα πλευρά του παλτό της. Το έβγαλε κρατώντας το στιλέτο που είχε χρησιμοποιήσει νωρίτερα εναντίον του Αυγερινού. Του το έδωσε.

-Πάρε αυτό για παν ενδεχόμενο, μπορεί να σου χρειαστεί.

Ο Γουίλλιαμ το πέρασε στην ζώνη του. Αγκάλιασε την Βελίκα ξανά και μετά έκανε να φύγει. Η κοπέλα τον κράτησε και τον φίλησε. Τα χείλη της βρήκαν τα δικά του, δειλά η γλώσσα της τα άνοιξε για να αγγίξει την δική του και για μια στιγμή όλα τα άλλα ξεχάστηκαν.