Κεφάλαιο Τρίτο
Στράφηκα
αμέσως και κοίταξα τον όροφο αλλά δεν υπήρχε κάποιο σημείο ζωής στα αψιδωτά
παράθυρα. Όλα ήταν σκοτεινά και οι κουρτίνες τραβηγμένες. Από εκεί όμως είχε
έρθει ο πυροβολισμός. Καθώς όλοι ηρεμούσαν μιας και δεν είχε γίνει κάτι κακό
κατέφτασε ο ταγματάρχης μαζί με τη Σύλια. Αυτός ήρθε κατευθείαν σε’ μενα. Για
μια στιγμή απόρησα αλλά μετά κατάλαβα. Είχε αναγνωρίσει τον κρότο γι’ αυτό που
ήταν.
-Ποιος
πυροβόλησε; ρώτησε.
-Δεν
ξέρω, είπα. Αλλά προφανώς ήταν άστοχος, δεν χτυπήθηκε κανένας. Ήρθες από μέσα,
είδες κανέναν;
-Όχι,
κανέναν.
Πλησίασα
την Άννι. Εκείνη έδειχνε ταραγμένη. Παρά τη δροσιά της νύχτας ιδρώτας είχε
φανεί στο μέτωπό της κάτω από τις μπούκλες των κατσαρών της μαλλιών.
-Κοίταξε
προσεκτικά, είπα, είναι όλοι εδώ;
Έκανε
όπως της είπα μετρώντας και σιγομουρμουρίζοντας ονόματα.
-Ναι,
είπε μετά, όλοι μου οι καλεσμένοι είναι εδώ.
-Και
το προσωπικό.
Αυτή
τη φορά μέτρησε χωρίς να λέει ονόματα.
-Είναι
οι οκτώ, είπε, αλλά ο παρκαδόρος πρέπει να είναι έξω. Και δεν είναι και το
υπηρετικό μου προσωπικό. Θα είναι μέσα.
-Ωραία,
συνεχίστε σαν να μην συμβαίνει τίποτα, είπα και έκανα να φύγω αλλά η Άννι με
άρπαξε από το χέρι. Ευτυχώς όχι από το τραυματισμένο.
-Εμένα
θέλουν να σκοτώσουν!
-Τι;
Κοκάλωσα
και γύρισα και την κοίταξα.
-Πως
το ξέρεις αυτό;
-Ξανάγινε,
δυο φορές ακόμα.
Μάλιστα!
Είχα έρθει σε μια ήσυχη άκρη της Αγγλίας για διακοπές αλλά ακόμα και εδώ είχε
βρεθεί κάτι για να μπλέξω. Αλλά δεν θα το άφηνα αυτό μόνο και μόνο για να
ξεκουραστώ.
-Περίμενε
εδώ, είπα και έτρεξα στο σπίτι, ο Άνταμ και η Άννα στέκονταν στην πόρτα. Τους
προσπέρασα και βρέθηκα απέναντι στο ζευγάρι των ηλικιωμένων που είχα συναντήσει
πιο πριν.
-Είδατε
κανέναν πάνω;
-Όχι.
-Μπορεί
να πέρασε κάποιος χωρίς να τον είδατε;
-Ήμουν
εκεί μέχρι πριν από δυο λεπτά, είπε ο άνδρας.
-Δεν
είδες κανέναν;
-Πήγα
να ανάψω το τζάκι στο δωμάτιο της Άννι, όπως κάθε βράδυ, και μετά δεν μπορούσα
να κατέβω, δεν ήθελα να διακόψω τον ταγματάρχη και τη Σύλια, καταλαβαίνετε.
Είναι φίλοι της Άννι και......
-Να
τους διακόψεις; ρώτησα σαν να μην είχα καταλάβει.
-Ναι,
βρίσκονταν σε ιδιαίτερη στιγμή.
Άρα
είχε μείνει μόνος του εκεί πάνω. Πως είχε μπει και είχε βγει ο επίδοξος
δολοφόνος; Δεν πίστευα ότι ήταν ο άνδρας αυτός. Τι συμφέρον θα είχε να το
κάνει; Και αν ήταν εκείνος ο δράστης δεν θα είχε πιθανότατα παραδεκτεί ότι ήταν
πάνω.
Ανέβηκα
στον όροφο και έκανα μια γρήγορη έρευνα σε όλα τα δωμάτια που έβλεπαν στον
κήπο. Κλειστά και σφραγισμένα παράθυρα τόσο σε μια κρεβατοκάμαρα όσο και στην
βιβλιοθήκη. Σε μια δεύτερη κρεβατοκάμαρα
το τζάκι έκαιγε με μια ζωηρή φωτιά, απόδειξη ότι είχε πει αλήθεια ο άνδρας
κάτω.
Επέστρεψα
στο ισόγειο και πήγα κοντά στην Άννι που μιλούσε με τον Γκασκόιν. Η κοπέλα
κρατούσε στο χέρι της κάτι που δεν μπορούσα να δω και μιλούσε στον ταγματάρχη,
η Σύλια δίπλα τους έδειχνε να βαριέται. Πλησίασα και η Άννι μου έδειξε τι
κρατούσε, τη σφαίρα που είχε ριχθεί εναντίον της. Την πήρα στο χέρι μου. Δεν
ήταν σχεδόν καθόλου στραπατσαρισμένη και ήδη είχε κρυώσει.
-Που
ήταν; ρώτησα και η Άννι μου έδειξε μια πέργκολα πίσω της.
-Χρειάζομαι
τη βοήθειά σου, μου είπε η Άννι. Δεν είναι η πρώτη φορά που πάνε να με
ξεκάνουν.
-Αυτό
μου το είπες και πριν, παρατήρησα. Ποιος; Υποψιάζεσαι κάτι; Κάποιον;
-Όχι,
μου είπε η Άννι. Δεν έχω την παραμικρή ιδέα. Αλλά αυτή είναι η τρίτη απόπειρα.
Κανονικά
αυτό ήταν θέμα της αστυνομίας αλλά θα χανόταν πολύτιμος χρόνος αν περιμέναμε να
έρθει αστυνομία. Είχα αρκετή πείρα από τέτοια θέματα από τη συνεργασία μου με
τη αστυνομία στο Τορόντο. Ναι, θα το έλυνα εγώ αυτό το αίνιγμα. Έπρεπε.
-Πότε
έγιναν οι άλλες απόπειρες; ρώτησα.
-Η
πρώτη πριν από είκοσι μέρες περίπου. Είχα κατέβει στη θάλασσα στη μικρή παραλία
που ανήκει στο αρχοντικό και ενώ αγνάντευα έπεσε από ψηλά μια μεγάλη πέτρα, αν
με είχε πετύχει στο κεφάλι θα είχα σκοτωθεί αλλά αστόχησε.
-Και
δεν έχετε ιδέα ποιος ήταν;
-Όχι,
τότε δεν μου πέρασε καν από το μυαλό ότι ήταν απόπειρα φόνου, νόμισα ότι ήταν
ατύχημα. ότι η πέτρα έπεσε από τη φυσική διάβρωση που υφίσταται η ακτή. Αλλά πριν
λίγες μέρες, τη μέρα που συναντηθήκαμε στο σταθμό, είχα ένα ατύχημα με το
αυτοκίνητο, κάποιος είχε πειράξει τα φρένα του αυτοκινήτου. Δεν σκοτώθηκα από
τύχη και μόνο.
-Είστε
σίγουρη; Το είδε κάποιος το αυτοκίνητο;
-Απόλυτα
σίγουρη, είπε η Άννι. Το αυτοκίνητο το είδαν στο συνεργείο. Το είχα δει και'
γω, ξέρω πολλά για αυτοκίνητα, καμιά φορά τρέχω και σε αγώνες.
-Δυο
απόπειρες που θα μπορούσαν να περάσουν για ατυχήματα και απόψε μια καθαρή και
ασυγκάλυπτη εγκληματική ενέργεια, είπε ο Γκασκόιν, κάποιος χάνει την υπομονή
του.
-Και
είναι εξαιρετικά γρήγορος, είπα. Πρέπει να τον βρώ πριν ξαναχτυπήσει.
Κοίταξα
γύρω τη δεξίωση που συνεχιζόταν κανονικά και είπα στην Άννι.
-Μείνετε
εδώ με κόσμο, δεν κινδυνεύετε επί του παρόντος.
-Εσείς;
-Εγώ
θα ξεκινήσω τις έρευνες.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου