Τη
βρήκα να κάθεται εκεί που την άφησα.
-Τι
κάνατε αφού μου δείξατε το μπάνιο;
-Επέστρεψα
εδώ και άρχισα να ετοιμάζω το φαγητό μας.
-Η
πόρτα που οδηγεί στη βοηθητική σκάλα που είναι;
-Εκεί.
Ήταν
μια μικρή πόρτα που την μισόκρυβε από το σημείο που στεκόμουν το μεγάλο δίπορτο
ψυγείο. Εξυπηρετούσε προφανώς στη μεταφορά των εδεσμάτων στα επίσημα γεύματα
χωρίς να χρησιμοποιούνται γι' αυτό οι επίσημες σκάλες όπως πρόσταζε το
Βικτωριανό πρωτόκολλο.
-Δεν
ξαναφύγατε από' δω;
-Όχι.
-Πέρασε
κανείς από' δω;
-Όχι.
Ήρθε μόνο ο σύζυγός μου.
Ή
κάποιος έλεγε ψέμματα ή ο δράστης δεν είχε ανέβει πάνω από καμία από τις δυο
σκάλες πράγμα τρομερά δύσκολο αφού τα παράθυρα έδειχναν εντάξει.
Άρα;
Βγήκα
και πάλι σκεφτικός στον κήπο. Η Άννα ήρθε κοντά μου κοιτώντας με. Κούνησα το
κεφάλι μου και προχώρησα προς την ξαδέρφη της.
-Ταγματάρχα,
είπα στον Γκασκόιν. Μπορώ να σας πω;
-Ναι.
Πήγαμε
λίγα βήματα πιο πέρα. Η Άννι συνέχιζε να αποχαιρετά τους ξένους της. Είχαν
μείνει λίγοι σχετικά τώρα.
-Βρήκατε
τίποτα; ρώτησε ο ταγματάρχης.
-Όχι
ακόμη. Εσείς που είσασταν όταν έπεσε ο πυροβολισμός;
-Με
ανακρίνετε;
-Όχι,
ξέρω ήδη, απάντησα, αλλά θέλω να επιβεβαιώσω την άλλη κατάθεση.
-Έκανα
έρωτα με την Σύλια.
-Κανονικά;
-Τι
πάει να πει αυτό;
-Φυσιολογική
σεξουαλική επαφή;
-Ναι.
Έκανα
ένα νόημα με το κεφάλι και άφησα τον ταγματάρχη. Είτε ντρεπόταν να παραδεχθεί
ότι έκανε παρά φύσιν έρωτα στη Σύλια ή το θεωρούσε απολύτως φυσιολογικό. Αλλά
αυτό δεν είχε να κάνει με την αστυνομική μου έρευνα. Εκείνο που είχε σημασία
ήταν πως είχε άλοθι και μάλιστα επιβεβαιωμένο.
Είχε
νόημα να συζητήσω με τη Σύλια; Ήξερα ήδη τι έκανε, μπορούσε να μου πει κάτι που
δεν ήξερα; Δεν είχα κάτι να χάσω. Την πλησίασα.
-Θέλω
να με βοηθήσεις, είπα.
-Πως;
Δεν νομίζω ότι ξέρω κάτι σημαντικό.
-Ίσως
να ξέρεις και να μην το συνειδητοποιείς.
-Μπορεί,
ξεφύσηξε. Ωραία, ρώτα.
-Που
ήσουν όταν πυροβόλησαν την Άννι;
-Μέσα.
Δεν ξέρω τι έγινε. Έκανα έρωτα με τον Χάουαρντ, ξεκίνησε αλλά μετά ξαφνικά
μάνιασε. Με χρησιμοποίησε σαν να ήμουν τσούλα. Όπως κάνει με την Άννι.
-Τι
εννοείς; ρώτησα.
-Με
πήρε από πίσω σαν να ήμουν πόρνη ή σαν καμία από τις κυρίες εκείνες που τους
κάνει παρέα και τους αρέσουν τα βιτσιόζικα. Σαν να με μπέρδεψε με την Άννι.
-Η
Άννι έχει τέτοιες προτιμήσεις;
-Ναι,
απάντησε η Σύλια με φωτιές να καίνε στα μάτια της. Δεν λέω, μου αρέσει και
εμένα να κάνω παιχνίδια αλλά έχω και όρια, όταν είμαστε και οι τρεις....
Τρεις;
σκέφθηκα και ένιωσα μια ναυτία να μου ανακατεύει το στομάχι. Μνήμες από το Σαιν
Πέντρο ήρθαν στο μυαλό μου όπως μου τις είχε διηγηθεί ο Βάινγιαρντ. Εγώ είχα
φτάσει στο νησί όταν είχε ξεσπάσει ο πόλεμος και ήδη πολλά είχαν χαθεί στις
φλόγες του πολέμου και είχε αποδοθεί δικαιοσύνη. Παρά τα όσα είχα μάθει εκεί
δεν έπαυε να με εκπλήσσει η ανθρώπινη διαφθορά ώρες ώρες.
-Τι
γινότανε τότε;
-Η
Άννι ήταν που την έβρισκε με τέτοια.
Την
κοίταξα προσεκτικά. Τα μάτια της ήταν ανοιχτά διάπλατα, τα ρουθούνια της
πετάριζαν. Ήμουν σίγουρος τώρα για την αλήθεια, μόνο που μου είχε αποκαλύψει
κάτι επιπλέον τώρα.
Επέτρεψα
κοντά στον ταγματάρχη.
-Που
μένετε ταγματάρχα;
-Στο
κότερό μου κάτω στο Κλέι Νεξτ Δε Σι.
-Εντάξει.
Προς το παρόν θα ήθελα να μείνετε εδώ. Πρέπει να λείψω για λίγο και να μην
μείνει μόνη η Άννι. Χρειάζομαι ένα αυτοκίνητο επίσης.
-Πάρτε
το δικό μου, προσφέρθηκε η Σύλια.
-Θα
πρέπει να βρω ένα αυτοκίνητο με κάποιον να το οδηγήσει, έχω ξεσυνηθίσει με τον
τρόπο που οδηγείτε εδώ.
-Θα
οδηγήσω εγώ, είπε η Σύλια.
-Ωραία.
Δεν θα αργήσουμε.
Πήγα
κοντά στην Άννα και της εξήγησα ότι θα έφευγα για λίγο. Προσφέρθηκε να μείνει
με την ξαδέρφη της στη δύσκολη περίσταση παρά το γεγονός ότι δεν την συμπαθούσε
και εκείνη της είχε φερθεί απαίσια τόσες φορές.
Οι
καλεσμένοι είχαν φύγει όλοι και τώρα οι σερβιτόροι βοηθούσαν το προσωπικό της
Άννι με το τακτοποίημα του χώρου. Πριν φύγω μια ιδέα πέρασε από το μυαλό μου
και ανέβηκα πάλι στον όροφο πάνω. Πέρασα από όλα τα δωμάτια. Δεν υπήρχε σε
κανένα από αυτά ούτε ίχνος από την χαρακτηριστική οσμή της πυρίτιδας. Στάθηκα
ιδιαίτερα στην βιβλιοθήκη. Δεν ήμουν ειδικός της βαλιστικής αλλά από εδώ ήταν
το πιθανότερο ότι είχε ριχθεί η σφαίρα για να καταλήξει στην πέργκολα.
Έριξα
μια ματιά γύρω μου, μια συνηθισμένη βιβλιοθήκη με ακριβά έπιπλα και πολλά
βιβλία. Ακριβές εκδόσεις, μάλλον συγκεντρωμένες από τον παππού της Άννι, που
πολύ θα ήθελα να μελετήσω αλλά δεν ήταν τώρα η ώρα. Γύρισα να βγω και το βλέμμα
μου σταμάτησε στο ράφι της βιβλιοθήκης που φιλοξενούσε την εγκυκλοπαίδεια
Brittanica. Όποιος την είχε βάλει εκεί ήταν μάλλον λίγο απρόσεκτος. Οι δυο
πρώτοι τόμοι είχαν αλλάξει θέσεις μεταξύ τους. Προχώρησα προς την πόρτα όταν
ασυναίσθητα στάθηκα να διορθώσω το λάθος. Τράβηξα τους δυο τόμους από το ράφι
και παραλίγο να μου πέσουν από τα χέρια γιατί εκεί πίσω υπήρχε μια κρύπτη.
Άφησα
τους δυο τόμους στο ράφι και έσυρα στο πλάι το μικρό πορτάκι της κρύπτης
αποκαλύπτοντας το περιεχόμενό της, ένα πιστόλι ήταν εκεί ακουμπισμένο στο
καλογυαλισμένο ξύλο. Το πήρα προσεκτικά για να μην σβήσω τυχόν αποτυπώματα και
μετά έκλεισα την κρύπτη. Έβαλα τους τόμους στη θέση τους και μετά εξέτασα το
όπλο.
Αυτό
μύριζε πυρίτιδα, ήταν σίγουρα συμβατό με τη σφαίρα που είχε βρει η Άννι και θα
έκανε τον ήχο που είχα ακούσει. Αλλά ήταν κρύο, πρέπει να έκανε πολύ κρύο μέσα
στην κρύπτη για να έχει προλάβει να κρυώσει τόσο.
Επέστρεψα
στον κήπο και πήγα κοντά στην Άννα.
-Να
προσέχεις, της είπα, και έχε και λίγο το νου σου στον Γκασκόιν.
Μετά
πλησίασα τη Σύλια.
-Πάμε;
είπα.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου