Κεφάλαιο
Τέταρτο
Η
Σύλια οδηγούσε ένα σπορ διθέσιο αυτοκίνητο και το οδηγούσε επίσης πολύ γρήγορα.
Αυτό δεν με πείραζε αφού είχα βρεθεί σε τζιπ που οδηγούσε ένας από τους υφισταμένους
μου στους Ρέηντζερς, ο λοχίας Γουίλλιαμ Βαλίν, διάσημος στο σώμα για την
ταχύτητα με την οποία οδηγούσε ό,τι και αν ήταν αυτό που οδηγούσε.
-Σε
πειράζει να περάσουμε από το σπίτι μου; είπε η Σύλια, να αλλάξω;
-Όχι,
αρκεί να μην αργήσεις.
Σταματήσαμε
σε ένα σπίτι στην άκρη του χωριού και η Σύλια πάρκαρε μπροστά στην αυλόπορτα.
Βγήκε από το αυτοκίνητο αλλά κοντοστάθηκε καθώς δεν είδε εμένα να τη μιμούμαι.
-Σε
πειράζει να έρθεις μέσα λίγο; είπε. Φοβάμαι μόνη.
Βγήκα
από το αυτοκίνητο και την ακολούθησα στο σπίτι. Άνοιξε την πόρτα και περάσαμε
σε ένα μικρό χωλ. Στάθηκα να την περιμένω εκεί ενώ πήγαινε να αλλάξει. Έριξα
μια ματιά γύρω, μια μικρή κουζίνα και ένα ακόμα δωμάτιο πέρα από την
κρεβατοκάμαρα στην οποία είχε εκείνη πάει. Ένα απλό σπίτι, η κουζίνα ήταν όπως
χιλιάδες άλλες στην αγροτική ύπαιθρο της Αγγλίας και το άλλο δωμάτιο που
χρησίμευε ως καθιστικό ήταν απλά αλλά άνετα επιπλωμένο με έναν καναπέ και δυο
πολυθρόνες.
Αναρωτιόμουν
πόσο πιθανόν ήταν να βρισκόμουν στο ίδιο σπίτι με μια δολοφόνο. Ήταν η Σύλια
που είχε πυροβολήσει; Σίγουρα ήθελε να φύγει από τη μέση η Άννι. Ήθελε τον
Γκασκόιν και αυτός της το είχε υποσχεθεί μόλις έφτανε εκεί που ήθελε; Τι
εννοούσε; Να ρωτούσα την Σύλια;
Αποφάσισα
πως δεν θα έπρεπε, τα όσα είχα δει στη σκάλα ίσως ήταν ένα ατού που θα έκανα
καλύτερα να κρατήσω για μετά αν και κανένας από τους συμμετέχοντες δεν είχε
δοκιμάσει να τα κρύψει. Βέβαια η στιχομυθία δεν είχε αναφερθεί και ίσως αυτό να
ήταν το ατού.
Συνειδητοποίσα
ότι η Σύλια αργούσε και πλησίασα την πόρτα του δωματίου της λέγοντας:
-Θα
μπορούσες να συντομεύσεις λίγο;
Η
Σύλια εμφανίστηκε στην πόρτα τυλιγμένη με ένα μπουρνούζι.
-Συγνώμη,
είπε, είχα ανάγκη να κάνω ένα μπάνιο. Ήθελα να το βγάλω από πάνω μου.
-Καταλαβαίνω,
είπα.
Με
κοίταξε. Και ξαφνικά όπως και στον κήπο της Άννι άλλαξε διάθεση από τη μια
στιγμή στην άλλη. Έκανε μερικά βήματα διασχίζοντας την μεταξύ μας απόσταση.
Τύλιξε τα χέρια της γύρω από το λαιμό μου και με φίλησε με άγριο πάθος. Γεύθηκα
για μια στιγμή τα χείλη της πριν την σπρώξω απαλά πίσω.
-Όχι,
μου είπε, μην με διώχνεις. Κάνε μου έρωτα σαν να είμαι μια κανονική γυναίκα,
όχι σαν πόρνη που χρησιμοποιείς για να βγάλεις τα απωθημένα σου.
Το
μπουρνούζι είχε ανοίξει αποκαλύπτοντας το λεπτό σώμα της. Αναζήτησα σημάδια για
αυτό που υποψιαζόμουν αλλά δεν είχε κανένα. Πρόσεξε το βλέμμα μου και το
παρερμήνευσε, άφησε το μπουρνούζι να κυλίσει από πάνω της αποκαλύπτοντας
τελείως το σώμα της.
-Ναι,
ξέρω, είπε, δεν λέω και πολλά, μπροστά στην Άννι ειδικά αλλά σε παρακαλώ....
-Δεν
θα έπρεπε να παρακαλάς ποτέ για κάτι τέτοιο, είπα. Και δεν σε σύγκρινα με την
Άννι. Ησύχασε τώρα και ντύσου, πρέπει να ολοκληρώσω την έρευνά μου.
Κούνησε
το κεφάλι της και επέστρεψε στο δωμάτιό της. Δεν άργησε αυτήν την φορά και σε
λίγα λεπτά είμασταν έτοιμοι να φύγουμε.
-Που
θα πάμε; ρώτησε καθώς έβαζε μπρος.
-Μια
βόλτα στο γιοτ του Γκασκόιν. Θέλω να ρίξω μια ματιά χωρίς να το ξέρει.
-Εντάξει,
κανένα πρόβλημα, είπε η Σύλια και ξεκίνησε το αυτοκίνητο.
Δεν
την ενοχλούσε αυτό που είχα κατά νου να κάνω, ήθελε ακόμα να τον εκδικηθεί. Αναρωτήθηκα
πως θα αντιδρούσε αν ανακαλύπταμε ότι είναι δολοφόνος. Καθώς πηγαίναμε προς τη
θάλασσα το σκεφτόμουν ξανά και ξανά. Δεν ταίριαζε να είναι ο δολοφόνος ο
Γκασκόιν, δεν είχε το κίνητρο. Ή μήπως αγνοούσα κάτι;
Το
κινητό μου που κουδούνισε με απέσπασε από τις σκέψεις μου. Καθώς πίεζα το
πλήκτρο για να απαντήσω πρόσεξα ότι ο αριθμός ήταν από το Λονδίνο.
-Ναι.
-Καλησπέρα
ή μάλλον καλήμέρα πρέπει να πω τέτοια ώρα. Τι λαγούς κυνηγάς; είπε μια εύθυμη
φωνή.
-Μμ
δεν ξέρω ακριβώς, προσπαθώ να λύσω μια απόπειρα δολοφονίας. Τι λέει η ανάλυση
της σφαίρας που σου έστειλα;
-Η
σφαίρα ρίχθηκε από μικρή απόσταση, δεν είχε προλάβει να χάσει καθόλου ταχύτητα.
Επίσης δεν υπάρχουν καθόλου ίχνη πυρίτιδας πάνω της. Αυτό σημαίνει ότι έμεινε
αρκετά εκεί.
Πως
ήταν δυνατό αυτό; Η σφαίρα είχε ριχθεί απόψε. Αυτό μπέρδευε τα πράγματα. Αν δεν
είχε ριχθεί απόψε τότε οι σκέψεις μου για την ικανότητα ή μη των υπόπτων στο
σημάδι ήταν νεκρό γράμμα και έπρεπε να ξεκινήσω από την αρχή. Και μετά τι
σήμαινε το είχε μείνει εκεί πολύ;
-Πόσο
πολύ Ρόμπιν; ρώτησα.
Ο
συνομιλητής μου, ο πράκτωρας της ΜΙ6 Ρόμπιν Μακ Άνταρ, ξεφύσηξε.
-Δυο
μέρες τουλάχιστον.
Αλλά
είχαμε ακούσει τον πυροβολισμό. Τι συνέβαινε εδώ; Και όμως η βαλλιστική ανάλυση
δεν ήταν λάθος. Είχα και' γω ξαφνιαστεί για το πόσο κρύο ήταν το όπλο όταν το
βρήκα. Άρα;
-Αυτό
μπερδεύει τα πράγματα, είπα. Ρομπ, τι ξέρεις για έναν ταγματάρχη Χάουαρντ
Γκασκόιν;
-Τώρα
γίνεσαι ενδιαφέρον, είπε ο συνομιλητής μου, ο Γκασκόιν είναι κάποιος που θέλει
να μαντρώσει η Γιαρντ αλλά έχει τραβήξει και τη δική μας προσοχή. Είναι κατά
κύριο λόγο γοητευτικός με διάφορες κυρίες.
-Ζιγκολό;
-Όχι
ακριβώς, δεν είναι νέος και φροντίζει να μένει μέσα στα πλαίσια του νόμου.
-Γιατί
δεν αποτάχθηκε από το στρατό;
-Η
θέση του δεν είναι σημαντική, δεν έχει καμιά επαφή με απόρρητα και θέλουμε να
είμαστε σίγουροι πριν κινηθούμε. Αν βρεις κάτι μας ενδιαφέρει.
-Εντάξει,
είπα. Αν και για κατάσκοπος δεν δείχνει.
-Πουλάει
εξυπηρετήσεις, ακόμα και χωρίς στρατιωτικά απόρρητα αυτό δεν είναι καλό. Βρες
μια απόδειξη να τον χώσω μέσα.
-Εντάξει
Ρόμπ, θα το φροντίσω.
Η
Σύλια ήξερε πολύ καλά το δρόμο και έφερε το αυτοκίνητό της ακριβώς μπροστά στη
σκάλα που οδηγούσε στο ιστιοφόρο. Την ευχαρίστησα και της ζήτησα να περιμένει
αλλά βγήκε και εκείνη και με ακολούθησε. Γύρισα και την κοίταξα.
-Δεν
μπορείς να παρίστασαι. Θα διακινδύνευες την ακεραιότητα της έρευνας.
-Δεν
θα ξέρεις που να ψάξεις, είπε απλά.
-Τι;
Ξέρεις τι θα βρω;
-Α
θα δεις, είπε η Σύλια, απλά θα έρθω μαζί σου και θα σου δείξω.
Ανεβήκαμε
στο γιοτ που λικνιζόταν ήσυχα στο φλοίσβισμα του νερού κάτι που μου ξυπνούσε
αναμνήσεις. Αλλά δεν ήταν τώρα η κατάλληή στιγμή για και τέτοιο. Προχώρησα στην
πόρτα της καμπίνας και την άνοιξα χρησιμοποιώντας ωμή βία πάνω στην κλειδαριά.
Η
καμπίνα δεν ήταν πολύ μεγάλη. Είχε ένα οβάλ σχήμα και περιλάμβανε ένα μεγάλο
τραπέζι στο κέντρο, βιδωμένο στο πάτωμα, δεξιά και αριστερά ήταν δυο πάγκοι.
Στην απέναντι άκρη βρισκόταν μια κουκέτα. Λίγοι αποθηκευτικοί χώροι, κάτω από
τους πάγκους και μια πόρτα που οδηγούσε σε μια στενή ντουζιέρα συμπλήρωναν την
εικόνα της καμπίνας.
Κάτω
από τον έναν πάγκο υπήρχαν τυποποιημένα τρόφιμα, κάτω από τον άλλο ρούχα.
Τίποτα επιλήψιμο ή ύποπτό, τίποτα που να μπορούσε να με βοηθήσει. Κοίταξα πάνω
στο τραπέζι. Υπήρχε ένα βιβλίο, μερικές εφημερίδες και ένας ναυτικός χάρτης του
Νόρφολκ. Τίποτα περίεργο ή ύποπτο. Δεν ήταν ο άνθρπος που αναζητούσα.
Γύρισα
να βγω, στην πίσω πλευρά της πόρτας που είχα παραβιάσει κρεμόταν ένα αδιάβροχο.
Του έριξα μια ματιά αλλά δεν βρήκα τίποτα χρήσιμο στις τσέπες του.
-Δεν
ξέρεις που να ψάξεις, είπε η Σύλια ήσυχα κάνοντάς με να την κοιτάξω απορημένα.
-Εσύ
ξέρεις;
-Ναι,
ένα βράδυ αφού κάναμε έρωτα και νόμιζε ότι κοιμόμουν άνοιξε την κρύπτη.
-Κρύπτη,
είπα, που είναι;
Η
Σύλια πήγε στον τοίχο που υπήρχαν οι διακόπτες για τα φώτα της καμπίνας και του
μπάνιου. Αντί να πιέσει έναν από τους δυο έπιασε το πλαίσιο και το γύρισε. Η
κρύπτη αποκαλύφθηκε στο δάπεδο κάτω από το τραπέζι.
Έβαλα
το χέρι μου και έβγαλα ένα μικρό χαρτοφύλακα. Τον άνοιξα και βρήκα ένα
σημαντικό ποσό σε λίρες Αγγλίας και ένα καλά κλεισμένο σακουλάκι με κάτι που
έμοιαζε με ζάχαρη αλλά δεν ήταν ούτε κατά διάνοια τόσο αθώο. Η Σύλια το κοίταξε
με λαχτάρα και επιβεβαίωσε αυτό που είχα υποψιαστεί. Ήταν εθισμένη στην
κοκαΐνη, αυτό εξηγούσε γιατί δεν είχε σημάδια στα χέρια της ενώ είχε συμπεριφορά
κυκλοθυμική όπως όλοι οι εθισμένοι.
-Ευχαριστώ,
είπα. Θα τον στείλω μέσα τώρα για τα καλά.
Η
Σύλια δεν απάντησε. Κοίταζε ακόμα το σακουλάκι. Έκανε ένα βήμα προς το μέρος
μου.
-Είναι
το αποδεικτικό στοιχείο, δεν μπορώ να στο δώσω, είπα, αλλά ακόμα και αν δεν
ήταν δε θα στο έδινα. Πρέπει να το ξεπεράσεις.
Η
Σύλια έκλεισε τα μάτια της και μετά κούνησε το κεφάλι της.
-Δεν
μπορώ, ψιθύρισε.
-Πρέπει,
είπα. Άκου, υποσχέσου ότι θα προσπαθήσεις να απαλλαγείς από τον εθισμό και θα
σε βοηθήσω.
-Στη
φυλακή δεν νομίζω....
-Δεν
θα πας φυλακή, δεν θα μπλεχτείς στην υπόθεση αυτή, η κοκαΐνη αρκεί για να
στείλω τον Γκασκόιν μέσα.
-Δεν
έκανε εμπόριο τη χρησιμοποιούσε για να περνάνε καλά οι φίλες του.....
Πήρα
το κινητό μου και κάλεσα τον Ρόμπιν. Εκείνος μου είπε πως ήταν καθοδόν και του
είπα να με συναντήσει στο Στάνλεϋ Άρμς.
Έκλεισα
το κινητό και βγήκα από το γιωτ. Η Σύλια με ακολούθησε.
-Που
πάμε; ρώτησε.
-Στο
ξενοδοχείο όπου μένει ο δικηγόρος της Άννι, είπα και πρόσθεσα, το μόνο που
υπάρχει εδώ γύρω.
-Θα
τον ξυπνήσεις;
-Πρέπει,
έχω μια υποψία.
Επιστρέψαμε
στο αυτοκίνητο και ξεκινήσαμε αμέσως για το Στάνλει Κόνσταμπλ. Πολλές σκέψεις
περνούσαν από το μυαλό μου αλλά δεν είχαν νόημα αυτά που υποδεικνύονταν από τα
στοιχεία. Εκτός και αν.... ή ήμουν μήπως εξαιρετικά καχύποπτος; Θα μάθαινα
σύντομα.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου