Ο Αξελός μπήκε στο
αυτοκίνητό του και καθώς ξεκινούσε ακούμπησε πίσω στο στήριγμα για το κεφάλι. Ο
Ιάκωβος Κομνηνός ήταν αποφασισμένος να το πάει ως το τέλος και ήταν αναμενόμενο
ίσως μιας και επρόκειτο για το δολοφόνο του γιου του αλλά ο ίδιος δεν είχε
τέτοιο σκοπό, δεν ήθελε να βγουν όλα στο φως. Δεν τον συνέφερε καθόλου, υπήρχαν
μυστικά να αποκαλυφθούν, πολλά μυστικά που θα τίναζαν στον αέρα την καριέρα του
σαν πολιτικού.
Έπρεπε να λάβει τα μέτρα
του γρήγορα. Έβγαλε το τηλέφωνό του από την τσέπη του κουστουμιού του και κάλεσε
έναν αριθμό. Μόλις απάντησαν είπε:
-Θέλω να αναλάβεις μια
δουλειά περισυλλογής στοιχείων. Και να μάθεις κάποια πράγματα για ένα
επιθεωρητή Ραξή… Όχι, δεν ξέρω το μικρό του αλλά δεν θα υπάρχει και άλλο με
τέτοιο επώνυμο!
Έκλεισε το τηλέφωνο και
πρόφερε το πλέον συνηθισμένο χαρακτηρισμό στην καθημερινή χρήση της Ελληνικής
γλώσσας συνοδευόμενη από μια φοβερή βλαστήμια. Ύστερα σαν να χαλάρωσε κάπως
πήρε πάλι το τηλέφωνο και κάλεσε έναν αριθμό.
-Θέλεις ένα αποκλειστικό;
είπε με μελιστάλακτη φωνή.
Μετέφερε τα βασικά σημεία
της συνομιλίας με τον Ιάκωβο Κομνηνό, όσο περισσότερη φασαρία θα δημιουργούνταν
τόσο καλύτερα, δεν έπρεπε να τον αφήσει να κινήσει γη και ουρανό για να βρει το
δολοφόνο.
Όταν ο Ραξής απαλλάχθηκε
από τις επισκέψεις που τον περισπούσαν από τη δουλειά του επέστρεψε στο γραφείο
του καθηγητή. Βρήκε τον Μιχάλη σκυμμένο από μια στοίβα μεγάλα χαρτιά μεγέθους
Α3. Όταν άκουσε την πόρτα ύψωσε το βλέμμα του.
-Βρήκες τίποτα; ρώτησε ο
Ραξής.
-Τίποτα που να βοηθάει
στην υπόθεση. Ο καθηγητής ήταν υποψήφιος για τη θέση του πρύτανη στη σχολή
ιστορικής έρευνας και αρχαιολογίας και είχε ετοιμάσει και κάποιες προτάσεις
ανασκαφών. Επίσης ετοίμαζε ένα βιβλίο για την μεθοδολογία της αρχαιολογίας.
-Γι’ αυτό σε συμπαθούσε,
είχατε τα ίδια ενδιαφέροντα, παρατήρησε ο Ραξής.
-Δεν μοιάζαμε όμως στο
χαρακτήρα. Παρότι ήταν καθηγητής και βιβλιοφάγος και με όλα αυτά τα
ενδιαφέροντα, ήταν πολύ ανοιχτός και προσηνής με τους φοιτητές του. Είχε
δειπνήσει πολλές φορές με φοιτητές του και πάντα τους ενθάρρυνε να του ζητάνε
βοήθεια όταν είχαν κάποιο πρόβλημα είτε με τη σχολή είτε άλλης φύσεως. Ήταν
πολύ κοινωνικός, στη σχολή θα πέσει σαν βόμβα η είδηση για το σημερινό.
-Δεν αμφιβάλλω, θα πρέπει
να πάω και εκεί για κάποιες ερωτήσεις αν και το βρίσκω απίθανο να βρούμε εκεί
κάτι. Αν υπήρχε ωστόσο κάποιο πρόβλημα, κάποιος εν δυνάμει κίνδυνος που αντιμετώπιζε
ο καθηγητής ίσως κάποιος να είχε καταλάβει κάτι. Αλλά αυτό θα γίνει αφού
τελειώσουμε από δω. Πηγαίνω να συνεχίσω επάνω.
-Εντάξει, είπε ο Μιχάλης
που είχε περάσει στο επόμενο έγγραφο.
«Τρία, δύο, ένα…. Πάμε!»
Η Δωροθέα Κοδράτου
κοίταξε με ένα αστραφτερό χαμόγελο την κάμερα. Είχε ήδη παρουσιάσει το ρεπορτάζ
για την τετραπλή δολοφονία και το είχε συζητήσει με τους καλεσμένους της ως
προς την πιθανή ταυτότητα του ενόχου όσο και για το σήμαινε για την κοινωνία η
ευκολία με την οποία φαινόταν να έχει γίνει το έγκλημα. Ήξερε τι έπρεπε να
παρουσιαστεί στην εκπομπή, το κοινό πάντα φοβάται για την ασφάλειά του και
είναι έτοιμο να παρακολουθήσει τέτοια θέματα σε βαθμό τρομολαγνείας, είναι
εξάλλου οι κακές ειδήσεις που πουλάνε.
Τώρα αφού είχε τελειώσει
το θέμα είχε ετοιμαστεί για την επόμενη ανάλυσή του που θα έκανε τα μηχανάκια
της AGB
να χτυπήσουν τρελά νούμερα. Ήδη στο πλατό μαζί της βρίσκονταν δύο δημοσιογράφοι
πολιτικοί αναλυτές και δύο δικηγόροι ειδικευμένοι στην νομολογία.
-Πηγές της αστυνομίας
αποκαλύπτουν ότι ο Ιάκωβος Κομνηνός έθεσε σε πρώτη προτεραιότητα την υπόθεση
της δολοφονίας της οικογενείας του, ξεκίνησε την εισαγωγή της η δημοσιογράφος.
Είναι κατανοητό να επιθυμεί τη σύλληψη του δολοφόνου και ποιος δεν θα ήθελε;
Αλλά είναι άλλο αυτό και άλλο το να το θέτει σαν προτεραιότητα στην αστυνομία
εκμεταλλευόμενος τη θέση του σαν δεύτερου στην κυβέρνηση της χώρας.
-Εν δυνάμει πρωθυπουργού
μιας και ο πρωθυπουργός βρίσκεται στη Νέα Υόρκη για την σύσκεψη αρχηγών κρατών
του ΟΗΕ, είπε ο ένας δημοσιογράφος.
-Ακόμα και ο πρώτος
πολίτης δεν παύει να είναι ένας πολίτης, έχει τα ίδια δικαιώματα με όλους στην
απόδοση δικαιοσύνης. Δεν μπορεί να είναι η υπόθεσή του προτεραιότητα για την
υπηρεσία πάνω από όλες τις άλλες υποθέσεις.
-Εντάξει, αυτό δεν είναι
ακριβές, είπε ο ένας νομικός, γιατί μια επίθεση κατά της οικογένειάς του
Κομνηνού μπορεί κάλλιστα να είναι τρομοκρατικό χτύπημα, και ο αγώνας κατά της
τρομοκρατίας αποτελεί προτεραιότητα όχι μόνο για την ασφάλεια της χώρας αλλά
και με βάση τις συμβατικές μας υποχρεώσεις.
-Ελάτε τώρα κύριε
συνάδερφε, με τη λογική αυτή αύριο θα μπορούσαν να ληφθούν έκτακτα μέτρα
ασφαλείας και περιορισμός των ελευθεριών, αντέτεινε ο άλλος νομικός.
-Ας μην υπερβάλλουμε. Και
ούτε ο Ιάκωβος Κομνηνός προώθησε κανέναν νόμο. Μια παράκληση έκανε στην
αστυνομία που θα την έκανε κάθε πατέρας, να βρεθεί ο δολοφόνος του γιου του και
της οικογένειάς του. Ας ξεχάσουμε για λίγο την πολιτική του θέση, είναι ένας
πατέρας και παππούς που έχασε όσους αγαπούσε.
-Αυτό δεν ξεχνιέται,
πετάχτηκε ο ένας δημοσιογράφος, είναι πρώτα από όλα πολιτικός. Ο ίδιος σίγουρα
ποτέ δεν το ξεχνάει, ακόμα και σε μια μέρα σαν την σημερινή.
Η Δωροθέα χαμογέλασε, αν
μπορούσε θα έτριβε και τα χέρια της από ευχαρίστηση, τα μηχανάκια της AGB θα χτυπούσαν κόκκινο. Θα έκανε τη
δουλειά της και αυτό που ήθελε ο χρηματοδότης της. Αυτή η μέρα είχε ξεκινήσει
υπέροχα.
Ο Ραξής άνοιξε την πόρτα
του γραφείου του καθηγητή και μπήκε. Βρήκε τον Μιχάλη όρθιο να εξετάζει τους
τόμους του καθηγητή στις βιβλιοθήκες για κάποιο κρυμμένο σημείωμα ή έγγραφο.
-Να υποθέσω ότι δεν
βρήκες τίποτα;
-Όχι, πέρα από μια
ολόκληρη σειρά υλικού και διαφόρων σχεδίων πάνω στο αντικείμενό του, σε διάφορα
στάδια ολοκλήρωσης, βρήκα το φάκελο με τα φορολογικά του, τους τίτλους ιδιοκτησίας
των περιουσιακών του στοιχείων και ένα φάκελο που κρατούσε τους λογαριασμούς.
Τίποτα ασυνήθιστο.
-Μάλιστα, είπε ο Ραξής,
έλπιζα ότι ίσως στα προσωπικά του έγγραφα θα βρίσκαμε κάτι ενδιαφέρον.
-Εγώ θα μπορούσα να μείνω
μέρες με τα χαρτιά και τα βιβλία που έχει μαζεμένα εδώ ο καθηγητής αλλά για την
έρευνα δεν νομίζω ότι υπάρχει κάτι σημασίας, είπε ο Μιχάλης και σταμάτησε
σκεφτικός για μια στιγμή, πέρα από ένα μικρό στοιχείο. Ο καθηγητής έκανε
διαθήκη πρόσφατα.
-Που το ξέρεις;
-Στο φάκελο με τα
φορολογικά κρατάει και χαρτιά που θα χρειαστεί για τη φετινή φορολογική δήλωση.
Πάνω πάνω ήταν μια απόδειξη από συμβολαιογράφο για τη σύνταξη της διαθήκης.
-Μπορεί να μας φανεί
χρήσιμο, είπε ο Ραξής. Ίσως υπάρχει εκεί κίνητρο για το φόνο, κάτι που κάποιος
ήθελε να περάσει στην κατοχή τους ας πούμε. Αν σκοτωνόταν ο Κομνηνός και η
γυναίκα και η κόρη του που τον κληρονομούν μπορεί να είναι ο επόμενος. Αλλά
προς το παρόν θα πάμε μια βόλτα στη σχολή, θα έχει ανοίξει και το νέο θα έχει
μαθευτεί.
Βγήκαν από το γραφείο και
άρχισαν να κατεβαίνουν τη σκάλα.
-Εσύ βρήκες τίποτα;
ρώτησε ο Μιχάλης.
-Ναι, κάτι βρήκα αλλά θα
το μελετήσεις μετά. Προς το παρόν σε χρειάζομαι στη σχολή.
Στο χολ βρήκαν την Αγνή
με δυο μπλε βαλίτσες από αυτές με ροδάκια, και την Δήμητρα με μια παλιομοδίτικη
υφασμάτινη να έχουν ετοιμαστεί για να φύγουν, η δεύτερη εμφανώς κλαμένη. Η
Ειρήνη ήταν μαζί τους αλλά εκείνη δεν είχε ετοιμάσει πράγματα.
Στο χολ μπήκε ο Φίλιππος,
ο αστυνομικός που είχε υποδεχθεί τον Ραξή όταν έφτασε. Φαινόταν ακόμα πιο
καταβεβλημένος. Χαμογέλασε κουρασμένα.
-Νίκο, άμα σκοτώσω ένα
δημοσιογράφο θα πιστοποιήσεις ότι ήταν αυτοάμυνα;
-Και όλους, απάντησε ο
Ραξής ανταποδίδοντας το χαμόγελο.
-Έχω ένα περιπολικό
έτοιμο να τις μεταφέρει, είπε ο Φίλιππος κάνοντας ένα νόημα προς τις γυναίκες.
-Που θα πάτε; ρώτησε ο
Ραξής.
-Εγώ θα πάω σε μια φίλη,
είπε η Αγνή, όχι μακριά, στο φάρο Ψυχικού.
Ο επιθεωρητής κοίταξε την
μαγείρισσα.
-Στο σταθμό Λαρίσης αν
είναι δυνατό, είπε εκείνη, θα πάρω το τραίνο για το χωριό.
Ο Ραξής ένευσε στον
Φίλιππο να πραγματοποιήσει τις επιθυμίες τους και κάλεσε τον Μιχάλη να τον
ακολουθήσει.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου