Ευχές

Author: Νυχτερινή Πένα /

Καλή Χρονιά σε όλους εύχομαι λίγα λεπτά πριν την αλλαγή και είθε το νέο έτος να φέρει σε όλους όσα επιθυμούμε και ονειρευόμαστε.

6 σχόλια

Λίγο Πριν Την Αλλαγή…

Author: Νυχτερινή Πένα /

… του έτους απλά συλλογιστείτε αυτά που κάνατε όλο το έτος και αυτά που ακόμα θέλετε να κάνετε και προγραμματίστε τα όλα να τα προσπαθήσετε αν όχι να τα πετύχετε μέσα στο νέο έτος.

0 σχόλια

Δ όπως Διάβασμα

Author: Νυχτερινή Πένα /

Το διάβασμα είναι όπως έχω ήδη αναφέρει αποτελεί μια μεγάλη απόλαυση για’ μενα. Απόψε δεν θα αναφερθώ πάλι στην απόλαυση του διαβάσματος αλλά σε ένα πιο πρακτικό θέμα. Πόσα βιβλία διαβάσατε τη χρονιά που σε λιγότερο από δύο ώρες μας τελειώνει;
Εγώ διάβασα 48, είναι το καλύτερό μου αποτέλεσμα μετά τα 50 του 2011. Από αυτά φαντασίας είναι πέντε, οκτώ αστυνομικά, τέσσερα επιστημονικής φαντασίας, δώδεκα περιπέτειες, ένα ιστορικό και δεκαοκτώ για το βιβλίο που έγραψα πάνω στο αγιολόγιο. Μια πολύ καλή σοδειά λοιπόν, ελπίζω και στο 2015 να έχω μια από τα ίδια. Ελπίζω να διαβάσατε και’ σεις πολλά βιβλία και το 2015 ακόμα περισσότερα.

2 σχόλια

Το Ιστολόγιο του μήνα - Δεκέμβριος 2014

Author: Νυχτερινή Πένα /

Για τους περισσότερους ο άλλος άνθρωπος είναι ένας ξένος για τον οποίο δεν ενδιαφέρεται ιδιαίτερα, ειδικά στις δύσκολες αυτές συνθήκες της σημερινής εποχής, για τον Άλλο Άνθρωπο όμως ο άνθρωπος είναι το κέντρο της προσοχής και κάθε ανθρωπιστική δράση άξια να τονίζεται και να ανακοινώνεται.
Τις παρακολουθεί και τις ανακοινώνει πριν την διεξαγωγή τους για να μπορεί όποιος επιθυμεί να συμμετάσχει και να βοηθήσει. Αν μοιράζεστε και εσείς το ενδιαφέρον αυτό μπορείτε να πάτε εδώ: http://oallosanthropos.blogspot.gr/

2 σχόλια

Rough Justice

Author: Νυχτερινή Πένα /

Ενώ βρίσκεται στο Κοσσυφοπέδιο εκτιμώντας τη εύφλεκτη κατάσταση για τον πρόεδρο των ΗΠΑ, ο Μπλέηκ Τζόνσον γνωρίζει τον ταγματάρχη Χάρι Μίλερ, μέλος του Βρετανικού Υπουργικού Συμβουλίου που βρίσκεται εκεί κάνοντας την ίδια δουλειά για το Βρετανό Πρωθυπουργό. Όταν οι δυο τους θα μπλεχθούν σε μια ιστορία με Ρώσσους στρατιώτες έτοιμους να διαπράξουν μια φρικαλεότητα, ο Μίλερ θα κλείσει την ιστορία με μια σφαίρα στο μέτωπο του αρχηγού τους.
Η πράξη αυτή θα έχει τρομερές συνέπειες σε όλες τις βαθμίδες και των τριών εμπλεκομένων κυβερνήσεων μέχρι τους αρχηγούς τους. Ο θάνατος φέρνει θάνατο και η εκδίκηση οδηγεί μόνο σε εκδίκηση.
Άλλη μια δυνατή περιπέτεια από τον μετρ Τζακ Χίγκινς με γρήγορο ρυθμό, χαρακτήρες και περιγραφές που σε βάζουν μέσα στην ιστορία. Προτείνεται ανεπιφύλακτα, ειδικά για τους φίλους του Σον Ντίλον.

Σημείωση: άφησα τον τίτλο στα Αγγλικά επειδή το διάβασα στα Αγγλικά και δεν ξέρω με ποιον τίτλο κυκλοφορεί στην Ελλάδα.

0 σχόλια

Ανακοίνωση

Author: Νυχτερινή Πένα /

Με αφορμή έναν έλεγχο που έκανα στους συνδέσμους για τα βιβλία προς κατέβασμα, οι οποίοι λειτουργούν επί του παρόντος μια χαρά, να πω ότι αν κάποιος δοκιμάσει να κατεβάσει κάποιο και δεν λειτουργεί ο σύνδεσμος ας μου αφήσει ένα μήνυμα σαν σχόλιο ή ας μου στείλει ένα μέηλ στο williamtear@gmail.com και θα φροντίσω να φτιαχτεί.

0 σχόλια

Το Χόμπιτ – Η Μάχη Των Πέντε Στρατιών

Author: Νυχτερινή Πένα /

Το τρίτο μέρος της τριλογίας είναι αρκετά καλό και σίγουρα επικό με την φοβερή αυτή μάχη αλλά αποδεικνύει κιόλας ότι άνετα θα μπορούσε το βιβλίο να είχε γίνει δύο ταινίες και όχι τρεις. Ακολουθεί ωστόσο αρκετά πιστά το βιβλίο (πιο πιστά από τον Άρχοντα μάλιστα) και διατηρεί αρκετά το κλίμα του. Να τα πάρουμε με τη σειρά.
Η εφόρμηση του Νοσφιστή στη Λιμνούπολη είναι ότι θα περίμενε κανείς με τη βοήθεια των σύγχρονων εφέ. Ο δράκος ρημάζει την πόλη και πεθαίνει από το μαύρο βέλος όπως ακριβώς έπρεπε. Ο αφέντης της πόλης πεθαίνει εκεί (μια μικρή παρέκκλιση από το βιβλίο) αλλά δεδομένης της κατάστασης είναι ταιριαστό.
Οι επόμενες εξελίξεις είναι πιστές στο βιβλίο αν και η μετακίνηση όλων των ανθρώπων στην παλιά πόλη του Ντέηλ δεν περιλαμβάνεται, μόνο όσοι ήταν ικανοί να φέρουν όπλα πήγαν, γίνεται για δραματικό εφέ στην μετέπειτα μάχη. Ο βοηθός του άρχοντα χρησιμοποιείται για την πρόκληση γέλιου ( δεν θα έλεγα ότι μοιάζει με το Γκρίμα, είναι φιλάργυρος και κοιτάει το συμφέρον του αλλά δεν έχει την μοχθηρία και τα απώτερα κίνητρά του ).
Ερχόμαστε στο Θόριν και την αρρώστια του χρυσού. Έχει δοθεί υπερβολικά νομίζω, στο βιβλίο αναφέρεται η προσκόλληση στο θησαυρό – κάτι που σε γενικές γραμμές ισχύει για κάθε νάνο – αλλά αυτό που τον ενδιαφέρει κυρίως είναι η Ιερή Πέτρα γι’ αυτό και τελικώς για αυτήν διαπραγματεύεται. Η σκηνή στο τείχος είναι κατευθείαν από το βιβλίο και η επέμβαση του Γκάνταλφ (όπου ξαναβλέπουμε την δυναμωμένη μαγικά φωνή). Η σκηνή της μεταστροφής τραβάει πολύ και με άφησε με την αίσθηση ότι έγινε μόνο και μόνο για το εφέ που είχαν στη διάθεσή τους.
Να πω μια κουβέντα εδώ για τις ερμηνείες, νομίζω ότι είναι εντός χαρακτήρα από όλους τους ηθοποιούς με τους βετεράνους να ξεχωρίζουν. Αλλά και πάλι ο βασιλιάς των Ξωτικών ( του οποίου ολόκληρο Χόμπιτ δεν περιλαμβάνει το όνομα και αναφέρεται πρώτη φορά στο συμβούλιο του Ελρόντ όσον αφορά τα βιβλία ) μου φάνηκε κάπως υποτονικός αν και όχι τόσο όσο στη δεύτερη ταινία.
Η σύγκρουση στο Ντολ Γκολντούρ είναι επίσης στο κλίμα του βιβλίου. Αναφέρεται στον επίλογο αν και δεν περιγράφεται. Η δύναμη της Γκαλάντριελ δεν πρέπει να μας ξαφνιάζει μιας και κατέχει το ένα από τα τρία δακτυλίδια ( το Nenya ) όπως λέει και ο μάγος βασιλιάς της Άγκμαρ. Η μεταμόρφωση δεν ήταν ό,τι καλύτερο, θέλανε μάλλον κάτι που να παραπέμπει σε εκείνη που βιώνει στο Λοθλόριεν αλλά δεν τους πέτυχε.
Το ταξίδι του Λέγκολας με την Τόριελ δεν πιστεύω ότι είχε να κάνει με το ερωτικό τρίγωνο. Πιο πολύ ήταν γέμισμα ανάμεσα στα επεισόδια της ιστορίας. Εδώ υπήρξε ένα δάνειο από άλλο χαρακτήρα, ήταν η γυναίκα του Ελρόντ που συνελήφθη από τα Ορκ και όταν την ελευθέρωσαν οι γιοι της έφυγε για τη Δύση.
Η έξοδος των Ορκ από το Γκούνταμπαντ ήταν όπως σωστά ειπώθηκε μια επανάληψη της Μίνας Μόργκουλ, ίσως επειδή έλειπε η στοιχειωμένη ατμόσφαιρα της καταραμένης πόλης ή ο μάγος βασιλιάς από πάνω δεν είχε την ίδια ατμόσφαιρα. Σεναριακά εξηγεί τον αιφνιδιασμό που θα προκαλέσουν τα Ορκ αλλά θα μπορούσε να λείπει.
Και ερχόμαστε στη μεγάλη μάχη που έδωσε το όνομά της στην ταινία. Κάποιοι τη βρήκαν χλιαρή αλλά εγώ νομίζω ότι ήταν όπως θα έπρεπε. Το testudo των νάνων ήταν φοβερή σκέψη και η επίθεση αιφνιδιασμός των ξωτικών. Η έξοδος των νάνων από το βουνό στη μάχη ήταν μέσα στο πνεύμα και η συσπείρωση των μαχητών γύρω τους. Είχαμε και κάποιες σκηνές αποσυμπίεσης της έντασης όπως τα δυο ξαδέρφια που πιάσανε κουβεντούλα μέσα στη μάχη και το τρολ που έριξε με το κεφάλι ένα κομμάτι τείχους και σωριάστηκε κάτω. Ο θάνατος του Φίλι και του Κίλι μπορεί να μην ήταν κυριολεκτικά υπερασπιζόμενοι τον Θόριν αλλά εντάξει πολεμούσαν μαζί του. Στο τέλος σκοτώθηκαν, αν και φοβήθηκα ότι δεν θα γινόταν για χάρη της ερωτικής ιστορίας.
Μιας και φτάσαμε σ’ αυτό το θέμα χαίρομαι που δεν είχαμε ένα χαρούμενο τέλος και πιστεύω ότι θα ήταν ακόμα πιο καλά κλεισμένο το θέμα αν είχε σκοτωθεί και η Τόριελ εκεί που την πέταξε στους βράχους ο Αζόγκ (  ο οποίος παραείχε τον απέθαντο πια ).
Οι προσωπικές μονομαχίες έχουν αρχίσει να με ενοχλούν και όχι μόνο στο Χόμπιτ, έχουν αρχίσει να γίνονται πολύ σαν τις ταινίες των πολεμικών τεχνών, όλο άλματα και χτυπήματα στον αέρα.
Η σκηνή του θανάτου του Θόριν είναι από το βιβλίο (όπου μάλιστα λέει ότι ο Μπίλμπο έκλαψε ως που βράχνιασε ) και δεν νομίζω ότι δεν τη δώσανε καλά, ο αποχαιρετισμός του Μπίλμπο με τους νάνους επίσης καλός αλλά εκεί η αμηχανία δε χρειαζόταν.
Το φινάλε ήταν πολύ σύντομο ίσως επειδή είχε γίνει κριτική στον Τζάκσον για το φινάλε στον άρχοντα που ήταν αρκετά μεγάλο. Η συζήτηση Λέγκολας Θάντουριλ ήταν περιττή και η μόνη χρησιμότητα για να μας θυμίσει άλλη μια φορά ότι συνδέεται με τον άρχοντα  και να δικαιολογήσει πως ο Λέγκολας και ο Άραγκορν έγιναν φίλοι κάτι που είναι εξήντα χρόνια αργότερα άρα δεν χρειαζόταν και δικαιολόγηση.
Ένα αρνητικό που πρέπει να επισημάνω είναι η χαλαρή σύνδεση με τις προηγούμενες ταινίες, ενώ στον άρχοντα είχαμε πολλές φορές φλας μπακ σε σκηνές από τα προηγούμενα, εδώ δεν έχουμε παρά μόνο στο σημείο που ο Μπίλμπο θυμάται την πέτρα.
Η τελευταία σκηνή ήταν απολύτως ταιριαστή και μάλιστα θα θυμάστε ότι τον χάρτη στο τελευταίο πλάνο τον κοιτάζει ο Γκάνταλφ στην αρχή του άρχοντα.

2 σχόλια

Χριστούγεννα

Author: Νυχτερινή Πένα /

Χριστούγεννα! Η σημασία της ημέρας είναι τέτοια που κάθε σχόλιο περιττεύει. Έτσι δεν θα πω τίποτα άλλο εγώ παρά μόνο καλά και ευτυχισμένα Χριστούγεννα σε όλους!

6 σχόλια

Ο Άρχων Της Σιωπής

Author: Νυχτερινή Πένα /

Η Αμέλια Πίμποντι και η οικογένειά της ταξιδεύουν όπως κάθε χρόνο για ανασκαφές στην Αίγυπτο, στην κοιλάδα των Βασιλέων. Αλλά όπως και στο παρελθόν δεν είναι μια απλή εξόρμηση αυτό το ταξίδι, ο πρώτος παγκόσμιος πόλεμος μαίνεται και γρήγορα στο χώρο των ανασκαφών ανακαλύπτουν ένα πτώμα που δεν είναι αρχαίο!

Το δέκατο τρίτο μυθιστόρημα της Ελίζαμπεθ Πήτερς με ηρωίδα την ντεντέκτιβ αρχαιολόγο Αμέλια Πίμποντι είναι μια πληθωρική ιστορία με στοιχεία ιστορίας εποχής, μπόλικη αρχαιολογία και αιγυπτιολογία. Αν υπάρχει ένα αρνητικό είναι ότι προχωρεί αργά στην υπόθεση δίνοντας ακριβώς χώρο σε όλο αυτό το υλικό που το κάνει πληθωρικό.

0 σχόλια

Γ όπως Γράψιμο

Author: Νυχτερινή Πένα /

Η μεγαλύτερή μου απόλαυση είναι το γράψιμο. Για’ μένα δεν είναι απλά ένα χόμπι, είναι τρόπος ζωής. Τι σημαίνει αυτό; Μια σειρά από πράγματα. Όσο και να μου αρέσει η δουλειά μου και να δουλεύω πολλές ώρες αφήνω πάντα λίγο χρόνο να γράψω, έστω και λίγο. Όπως λέει και ο Οβίδιος ούτε μια μέρα χωρίς στίχο. Γραμμή στην περίπτωσή μου αλλά το καταλάβατε το νόημα.
Δεν ασχολούμαι με κοινωνικές υποχρεώσεις, κρατώ μόνο τις επαφές που είναι σημαντικές για μένα και τους ανθρώπους που αγαπώ, δεν σπαταλώ το χρόνο μου σε πάρτι ή εξόδους άνευ νοήματος.
Αξιοποιώ και αξιολογώ πολλές δραστηριότητες και εκφάνσεις της ζωής με συγγραφικό κριτήριο, με ενδιαφέρει αυτό το μέρος; Μπορεί αυτή η πληροφορία να μου φανεί χρήσιμη; Και αναλόγως πράττω, μπορεί να πάω σε μια εκδήλωση γιατί θα αποκομίσω κάτι χρήσιμο ή σε ένα ταξίδι γιατί θα δω κάτι που θα χρησιμοποιήσω σε ένα μυθιστόρημα.
Έτσι περιστρέφονται όλα γύρω από την συγγραφή και τη δημιουργία. Και δε νομίζω ότι βγήκα χαμένος, τίποτα δε συγκρίνεται με την αίσθηση αυτή της καινούριας αγεωγράφητης χώρας που είναι η νέα ιδέα που ξεκινάει η υλοποίηση της και με τίποτα δεν θα αλλάξω αυτή την απόλαυση. Ούτε την εξίσου μεγάλη ικανοποίηση να τη βλέπεις να παίρνει σάρκα και οστά λέξη με τη λέξη, σελίδα με σελίδα.

Υστερόγραφο, αναγνώστρια πρότεινε σε μέηλ μια άλλη επιλογή για το Γ σχετική με το σεξ ( εύκολο ποια λέξη είπε ) αλλά δεν συμφώνησα και όχι γιατί είμαι σεμνότυφος. Απλά δε θεωρώ σε καμία περίπτωση την ηδονή μιας σεξουαλικής πράξης ανώτερη από το γράψιμο. Και το άνοιγμα αυτό του ορίζοντα δεν έχει όμοιο του σε καμία ανθρώπινη επαφή.

2 σχόλια

Β όπως Βιβλία

Author: Νυχτερινή Πένα /

Τα βιβλία είναι για εμένα ένα από τα πιο σημαντικά πράγματα στον κόσμο. Όχι μόνο για τους γνωστούς και προφανείς λόγους που όλοι ξέρουν και μπορούν να φανταστούν αλλά γιατί για εμένα αποτελούν συνιστώσα στις μεγαλύτερές μου απολαύσεις, τη συγγραφή και το διάβασμα. Το να γράφω βιβλία είναι η μεγαλύτερή μου απόλαυση, το γιατί το έχω εξηγήσει πολλές φορές.
Το να διαβάζω βιβλία είναι η απόλαυση που έρχεται δεύτερη ακριβώς μετά τη συγγραφή. Το γιατί είναι πολύ απλό, όπως μου αρέσει να λέω ιστορίες μου αρέσει να ταξιδεύω με ιστορίες που έχουν γράψει άλλοι. Γι’ αυτό και μοιράζομαι τα βιβλία που διαβάζω εδώ με όλους που με διαβάζουν προτείνοντάς τα για να τα διαβάσουν κι άλλοι ενώ τα βιβλία αυτά καθαυτά τα χαρίζω και σε άλλους για να τα διαβάσουν ( εγώ δεν διαβάζω ποτέ δεύτερη φορά καθώς τα θυμάμαι, εκτός από τα πολύ αγαπημένα ).

Α και για την περίπτωση που κάποιος απορεί τι απολαμβάνω μετά τα βιβλία να πω ότι είναι κάτι διαφορετικό, εμφανίζεται πολλές φορές σε ιστορίες μου και θα το βρούμε λίγο πιο κάτω στην αλφάβητο. Το επόμενο γράμμα είναι το Γ και όλοι ξέρουμε τι αρχίζει με το γράμμα αυτό έτσι;

2 σχόλια

Άγιο Έγκλημα Στην Αθωνική Πολιτεία

Author: Νυχτερινή Πένα /

Από την μονή του αγίου Παύλου κάποιος κλέβει τα Τίμια Δώρα εκείνα που οι τρεις Μάγοι προσφέρανε στο νεογέννητο Χριστό, μοναχός ή επισκέπτης κανείς δεν μπορεί να το πει. Μια ομάδα αστυνομικών αναλαμβάνει την εξιχνίαση του εγκλήματος. Και ο ένας από αυτούς αναλαμβάνει το δύσκολο έργο να ερευνήσει την υπόθεση εκ των έσω παρουσιαζόμενος σαν δόκιμος μοναχός.

Το δεύτερο μυθιστόρημα της Αθηνάς Μπασιούκα είναι ένα ευκολοδιάβαστο αστυνομικό με γρήγορη ροή. Σίγουρα μου βγήκε καλύτερο από την προηγούμενη προσπάθεια με Ελληνικό βιβλίο αλλά έχοντας διαβάσει και τον Πέμπτο Ιππότη ( που επίσης εξελίσσεται μέσα σε ένα μοναστήρι ) δεν μπορώ να πω ότι ενθουσιάστηκα και με απογοήτευσε λίγο και η γρήγορη λύση ( που έχει και μια ομοιότητα με τον Πέμπτο Ιππότη ). Προσφέρεται ωστόσο για ένα ευχάριστο ανάγνωσμα σε ένα μικρό ταξίδι.

0 σχόλια

Ένας Πυροβολισμός Μέσα Στη Νύχτα 9

Author: Νυχτερινή Πένα /

Φτάναμε στο ξενοδοχείο όταν η Σύλια μου έριξε ένα πλάγιο βλέμμα και ρώτησε:
-Το εννοείς πραγματικά ότι θα με βοηθήσεις;
-Ναι, είπα, θα αποτοξινωθείς και μπορείς να αρχίσεις μια νέα ζωή.
Άφησα την Σύλια στο αυτοκίνητο και μπήκα στο μικρό προθάλαμο που αποτελούσε το χώρο υποδοχής του Στάνλεϊ Αρμς. Εκεί μια νεαρή κοπέλα λαγοκοιμόταν πίσω από τον πάγκο.
-Το δωμάτιο του  Τζώρτζ Τενάμπαουμ; ρώτησα.
-Το έντεκα, είπε, αλλά.....
-Αστυνομική έρευνα, της είπα και προχώρησα στη σκάλα.
Την ανέβηκα και βρέθηκα σε έναν ήσυχο διάδρομο με γκρενά μοκέτα στο δάπεδο και ταπετσαρία στον τοίχο. Βρήκα το δωμάτιο και χτύπησα την πόρτα. Ο δικηγόρος άνοιξε την πόρτα αμέσως, δεν κοιμόταν. Ήταν ντυμένος μόνο με ένα παντελόνι και δε χάρηκε που με είδε.
-Τι....
-Θέλω να δω την διαθήκη του παππού της Άννι, είπα.
-Μα δεν είναι... εννοώ....
Τον προσπέρασα και μπήκα στο δωμάτιο.
-Δε θες να σε συλλάβω για παρακώλλυση δικαιοσύνης, σωστά; είπα καθώς έβρισκα αυτό που ζητούσα και το έπαιρνα από το χαρτοφύλακά του.
Άνοιξα τη διαθήκη και άρχισα να τη διαβάζω και βρήκα αυτό που υποψιαζόμουν.
-Δεν έχεις το δικαίωμα! μούγκρισε ο δικηγόρος. Θα φωνάξω την αστυνομία.
-Αστυνομία; Για ποιο λόγο; είπε μια φωνή από την πόρτα και γύρισα χαμογελώντας για να αντικρίσω τον  Ρόμπιν Μακ Άνταρ.
-Αυτός εδώ ο κύριος, ξεκίνησε ο δικηγόρος αλλά ο πράκτωρας της ΜΙ6 τον διέκοψε.
-Ο κύριος Μακ Γκρέγκορ ενεργεί σε αρωγή των αρχών.
-Ρομπ, είπα, πρέπει να κρατηθεί ο κύριος και εμείς να πάμε γρήγορα στο Μέλθαμ. Ξέρω τι έγινε απόψε και σε τι αποσκοπεί.





Κεφάλαιο Πέμπτο

Ο Ρομπ είχε φέρει μαζί του και μια χούφτα άνδρες. Ένας έμεινε να επιβλέπει τον δικηγόρο και ένας ακόμα θα πήγαινε στο γιοτ του Γκασκόιν. Εγώ και ο Ρομπ με τους υπόλοιπους θα πηγαίναμε πίσω στο Μέλθαμ Χάουζ να τελειώσουμε αυτήν την ιστορία.
-Πήγαινε σπίτι, είπα στη Σύλια, θα τα πούμε το πρωί. Μη φοβάσαι όλα είναι υπό έλεγχο.
Ο Ρόμπιν, εγώ και μερικοί ακόμα άνδρες με δυο αυτοκίνητα πήραμε το δρόμο για το αρχοντικό. Κοιτούσα το σκοτάδι έξω. Ένιωθα κουρασμένος μιας και πλησίαζα το εικοσιτετράωρο ξύπνιος. Το σκοτάδι ολόγυρα με τα φώτα του αυτοκινήτου μόνο στο δρόμο μπροστά μας με προσκαλούσε να αποκοιμηθώ. Αλλά δεν ήταν ώρα ακόμη για ανάπαυση.
Φτάσαμε στο Μέλθαμ και παρκάραμε μπροστά στην είσοδο. Βγήκαμε και προχωρήσαμε στην πόρτα. Την χτύπησα αλλά δεν άνοιξε κάποιος, ο Ρόμπιν με παραμέρισε και έκανε ένα νόημα και δυο άνδρες έπεσαν με τους ώμους πάνω της και την ανοίξανε. Μπήκαμε και τρέξαμε στο σαλόνι όπου είχε φως ακόμη. οι δυο ξαδέρφες ήταν εκεί, η Άννα πρόσφερε στην ξαδέρφη της εκείνη τη στιγμή μια κούπα με κάτι αχνιστό, καφέ ή σοκολάτα.
-Μην το πιεις αυτό Άννα, είπα βιαστικά, είμαι σίγουρος ότι περιέχει κάποιο δηλητήριο.
-Δηλητήριο; είπε η Άννα, για’ μενα; Γιατί;
Στράφηκε στην ξαδέρφη της.
-Με μισείς τόσο πολύ;
-Όχι εσένα, εσύ ήσουν το τυχαίο θύμα, είπα. Άσε κάτω την κούπα, είπα στην Άννι.
Εκείνη υπάκουσε. Δεν μπορούσε να κάνει και αλλιώς, είχα στο χέρι μου τώρα το Μπράουνινγκ και τη σημάδευα.
-Τώρα ξέρω τι έγινε, είπα. Και ομολογώ ότι είχες καταστρώσει ένα διαβολικά έξυπνο σχέδιο. Στην αρχή νόμιζα ότι έγινε όπως φαινόταν. Σε πυροβόλησε κάποιος. Το πρόβλημα ήταν ότι δεν μπορούσα να δω πως κάποιος θα είχε ανέβει πάνω να το κάνει αυτό. Με δυο σκάλες δεν περίμενες ότι θα συμβεί αυτό αλλά ήρθαν έτσι τα πράγματα που μπορούσα να το επιβεβαιώσω, χάρη στην ακολασία του Γκασκόιν και την αδιακρισία του υπηρετικού σου προσωπικού. Μετά βρήκα το όπλο και μου έκανε εντύπωση το πόσο κρύο ήταν.
-Το βρήκες! έκανε η Άννι και αν το βλέμμα μπορούσε να σκοτώσει θα ήμουν νεκρός.
-Ναι το βρήκα, και οι απορίες μου αυξήθηκαν. Δεν υπήρχε ύποπτος που να μπορούσε να είχε ανέβει πάνω, το όπλο ήταν ήδη κρύο πράγμα δύσκολο να γίνει αλλά είχε ακουστεί πυροβολισμός και υπήρχε σφαίρα. Ως που ήρθε η βαλλιστική έκθεση και τα ανέτρεπε όλα. Αλλά όντως τα ανέτρεπε; Όχι όπως κατάλαβα. Είχες ηχογραφήσει τον πυροβολισμό όταν είχες ρίξει τη σφαίρα κάποια προηγούμενη μέρα. Μετά σκέφθηκα και τις προηγούμενες απόπειρες. Η πρώτη ήταν απλά λόγια, δεν μπορούσε να αποδειχθεί, η άλλη ήταν εύκολο να αποδειχθεί αλλά εσύ μόνη σου παραδέχθηκες ότι ξέρεις από αυτοκίνητα αφού τρέχεις σε αγώνες, ήξερες τη ζημιά να κάνεις ώστε να μην κινδυνεύσεις αληθινά. Άρα είχαμε μια υπέροχη μασκαράτα. Γιατί;
Σταμάτησα και κοίταξα την Άννι. Δεν με κοίταζε πια, είχε σκύψει το κεφάλι παραδεχόταν ότι είχε χάσει το παιχνίδι.
-Η κληρονομιά του παππού σου. Του παππού και των δυο σας. Δεν άφηνε την περιουσία σε’ σενα. Την άφηνε στην Άννα. Μόνο αν εκείνη δεν την δεχόταν ή δεν ήταν σε θέση να κληρονομήσει θα την έπαιρνες εσύ. Έτσι έστησες αυτό το παιχνίδι, θα φαινόταν ότι απειλείται η ζωή σου και ο δολοφόνος είχε κάνει ήδη τρεις αποτυχημένες απόπειρες και στην τέταρτη το θύμα θα ήταν η Άννα, ίσως και κάποιος άλλος για να μην σε υποψιαστούν, κάποιος υπηρέτης ας πούμε. Τα είπα σωστά;
Η Άννι κατένευσε και ο Ρόμπιν έκανε νόημα να της περάσουν χειροπέδες. Και θαπήγαινε για πολύ καιρό φυλακή, και όχι μόνο αυτή αλλά και ο δικηγόρος, που είχε αποσιωπήσει τη διαθήκη δίνοντας χρόνο στην Άννι να καταστρώσει το σχέδιό της, και ο Γκασκόιν. Η υπόθεση είχε κλείσει. Τώρα έπρεπε να ξεκουραστώ, βγήκα από το σπίτι και στάθηκα κάτω από τον έναστρο ουρανό στον κήπο που είχε συμμαζευτεί και δεν θύμιζε σε τίποτα το πάρτυ που είχε γίνει πριν λίγες ώρες εδώ. Ένιωσα κάποιον δίπλα μου και στράφηκα. Η Άννα είχε βγει έξω.
-Ευχαριστώ, είπε, μου έσωσες τη ζωή.
-Πως είσαι; ρώτησα.
-Ταραγμένη αλλά όχι επειδή κινδύνευσα, βλέπεις αυτό δεν πρόλαβα να το νιώσω. Αλλά δεν περίμενα ότι η Άννι θα έφτανε ως εκεί. Πάντα τα ήθελε όλα μα δεν θα το πίστευα ότι θα έφτανε να με σκοτώσει.
Ένας άνδρας βγήκε από το σπίτι.
-Είμαστε έτοιμοι να φύγουμε σερ, συλλάβαμε και τον Γκασκόιν.
-Πάμε; είπα στην Άννα.
Εκείνη κούνησε το κεφάλι της, πήγαμε στο αυτοκίνητο και είπα στον Ρόμπιν να μας αφήσει στο σπίτι της. Καθώς το Μέλθαμ Χάουζ χανόταν στο σκοτάδι πίσω μας η Άννα ακούμπησε αποκαμωμένη το κεφάλι της στον ώμο μου.
-Κοιμίσου, της ψιθύρισα. Σκέψου τι θα κάνεις την περιουσία που ήρθε ξαφνικά στα χέρια σου.
Όσο για μενα, αυτή η ιστορία είχε τελειώσει. Αναρωτιόμουν πόσο γρήγορα θα βρισκόταν κάτι άλλο στο δρόμο μου.


ΤΕΛΟΣ

0 σχόλια

Πεντακόσιες Αναρτήσεις

Author: Νυχτερινή Πένα /

Ναι γίνανε 500! Ωραίος αριθμός ε; Σε κάτι παραπάνω από έξι χρόνια, καθόλου άσχημα. Η αλήθεια είναι ότι όταν ξεκίνησα το ιστολόγιο δεν το περίμενα αλλά να που τις έφτασα. Σε αυτές είδαμε πολλές ιστορίες σε συνέχειες, την παρουσίαση των ολοκληρωμένων ιστοριών που είναι πάντα στη διάθεσή σας για κατέβασμα, πολλά κείμενα για την αγαπημένη μου πριγκίπισσα, βιβλία που έχω διαβάσει, ιστολόγια που μου αρέσουν, τα συγγραφικά μου σχέδια εν εξελίξει αλλά και μελλοντικά και μερικά θέματα που τράβηξαν την προσοχή μου.
Σας ευχαριστώ που είσαστε εδώ και διαβάζετε όσα γράφω και υπόσχομαι από μεριάς μου να συνεχίσω να γράφω και να προσπαθώ για το καλύτερο.

2 σχόλια

Ένας Πυροβολισμός Μέσα Στη Νύχτα 8

Author: Νυχτερινή Πένα /

Κεφάλαιο  Τέταρτο

Η Σύλια οδηγούσε ένα σπορ διθέσιο αυτοκίνητο και το οδηγούσε επίσης πολύ γρήγορα. Αυτό δεν με πείραζε αφού είχα βρεθεί σε τζιπ που οδηγούσε ένας από τους υφισταμένους μου στους Ρέηντζερς, ο λοχίας Γουίλλιαμ Βαλίν, διάσημος στο σώμα για την ταχύτητα με την οποία οδηγούσε ό,τι και αν ήταν αυτό που οδηγούσε.
-Σε πειράζει να περάσουμε από το σπίτι μου; είπε η Σύλια, να αλλάξω;
-Όχι, αρκεί να μην αργήσεις.
Σταματήσαμε σε ένα σπίτι στην άκρη του χωριού και η Σύλια πάρκαρε μπροστά στην αυλόπορτα. Βγήκε από το αυτοκίνητο αλλά κοντοστάθηκε καθώς δεν είδε εμένα να τη μιμούμαι.
-Σε πειράζει να έρθεις μέσα λίγο; είπε. Φοβάμαι μόνη.
Βγήκα από το αυτοκίνητο και την ακολούθησα στο σπίτι. Άνοιξε την πόρτα και περάσαμε σε ένα μικρό χωλ. Στάθηκα να την περιμένω εκεί ενώ πήγαινε να αλλάξει. Έριξα μια ματιά γύρω, μια μικρή κουζίνα και ένα ακόμα δωμάτιο πέρα από την κρεβατοκάμαρα στην οποία είχε εκείνη πάει. Ένα απλό σπίτι, η κουζίνα ήταν όπως χιλιάδες άλλες στην αγροτική ύπαιθρο της Αγγλίας και το άλλο δωμάτιο που χρησίμευε ως καθιστικό ήταν απλά αλλά άνετα επιπλωμένο με έναν καναπέ και δυο πολυθρόνες.
Αναρωτιόμουν πόσο πιθανόν ήταν να βρισκόμουν στο ίδιο σπίτι με μια δολοφόνο. Ήταν η Σύλια που είχε πυροβολήσει; Σίγουρα ήθελε να φύγει από τη μέση η Άννι. Ήθελε τον Γκασκόιν και αυτός της το είχε υποσχεθεί μόλις έφτανε εκεί που ήθελε; Τι εννοούσε; Να ρωτούσα την Σύλια;
Αποφάσισα πως δεν θα έπρεπε, τα όσα είχα δει στη σκάλα ίσως ήταν ένα ατού που θα έκανα καλύτερα να κρατήσω για μετά αν και κανένας από τους συμμετέχοντες δεν είχε δοκιμάσει να τα κρύψει. Βέβαια η στιχομυθία δεν είχε αναφερθεί και ίσως αυτό να ήταν το ατού.
Συνειδητοποίσα ότι η Σύλια αργούσε και πλησίασα την πόρτα του δωματίου της λέγοντας:
-Θα μπορούσες να συντομεύσεις λίγο;
Η Σύλια εμφανίστηκε στην πόρτα τυλιγμένη με ένα μπουρνούζι.
-Συγνώμη, είπε, είχα ανάγκη να κάνω ένα μπάνιο. Ήθελα να το βγάλω από πάνω μου.
-Καταλαβαίνω, είπα.
Με κοίταξε. Και ξαφνικά όπως και στον κήπο της Άννι άλλαξε διάθεση από τη μια στιγμή στην άλλη. Έκανε μερικά βήματα διασχίζοντας την μεταξύ μας απόσταση. Τύλιξε τα χέρια της γύρω από το λαιμό μου και με φίλησε με άγριο πάθος. Γεύθηκα για μια στιγμή τα χείλη της πριν την σπρώξω απαλά πίσω.
-Όχι, μου είπε, μην με διώχνεις. Κάνε μου έρωτα σαν να είμαι μια κανονική γυναίκα, όχι σαν πόρνη που χρησιμοποιείς για να βγάλεις τα απωθημένα σου.
Το μπουρνούζι είχε ανοίξει αποκαλύπτοντας το λεπτό σώμα της. Αναζήτησα σημάδια για αυτό που υποψιαζόμουν αλλά δεν είχε κανένα. Πρόσεξε το βλέμμα μου και το παρερμήνευσε, άφησε το μπουρνούζι να κυλίσει από πάνω της αποκαλύπτοντας τελείως το σώμα της.
-Ναι, ξέρω, είπε, δεν λέω και πολλά, μπροστά στην Άννι ειδικά αλλά σε παρακαλώ....
-Δεν θα έπρεπε να παρακαλάς ποτέ για κάτι τέτοιο, είπα. Και δεν σε σύγκρινα με την Άννι. Ησύχασε τώρα και ντύσου, πρέπει να ολοκληρώσω την έρευνά μου.
Κούνησε το κεφάλι της και επέστρεψε στο δωμάτιό της. Δεν άργησε αυτήν την φορά και σε λίγα λεπτά είμασταν έτοιμοι να φύγουμε.
-Που θα πάμε; ρώτησε καθώς έβαζε μπρος.
-Μια βόλτα στο γιοτ του Γκασκόιν. Θέλω να ρίξω μια ματιά χωρίς να το ξέρει.
-Εντάξει, κανένα πρόβλημα, είπε η Σύλια και ξεκίνησε το αυτοκίνητο.
Δεν την ενοχλούσε αυτό που είχα κατά νου να κάνω, ήθελε ακόμα να τον εκδικηθεί. Αναρωτήθηκα πως θα αντιδρούσε αν ανακαλύπταμε ότι είναι δολοφόνος. Καθώς πηγαίναμε προς τη θάλασσα το σκεφτόμουν ξανά και ξανά. Δεν ταίριαζε να είναι ο δολοφόνος ο Γκασκόιν, δεν είχε το κίνητρο. Ή μήπως αγνοούσα κάτι;
Το κινητό μου που κουδούνισε με απέσπασε από τις σκέψεις μου. Καθώς πίεζα το πλήκτρο για να απαντήσω πρόσεξα ότι ο αριθμός ήταν από το Λονδίνο.
-Ναι.
-Καλησπέρα ή μάλλον καλήμέρα πρέπει να πω τέτοια ώρα. Τι λαγούς κυνηγάς; είπε μια εύθυμη φωνή.
-Μμ δεν ξέρω ακριβώς, προσπαθώ να λύσω μια απόπειρα δολοφονίας. Τι λέει η ανάλυση της σφαίρας που σου έστειλα;
-Η σφαίρα ρίχθηκε από μικρή απόσταση, δεν είχε προλάβει να χάσει καθόλου ταχύτητα. Επίσης δεν υπάρχουν καθόλου ίχνη πυρίτιδας πάνω της. Αυτό σημαίνει ότι έμεινε αρκετά εκεί.
Πως ήταν δυνατό αυτό; Η σφαίρα είχε ριχθεί απόψε. Αυτό μπέρδευε τα πράγματα. Αν δεν είχε ριχθεί απόψε τότε οι σκέψεις μου για την ικανότητα ή μη των υπόπτων στο σημάδι ήταν νεκρό γράμμα και έπρεπε να ξεκινήσω από την αρχή. Και μετά τι σήμαινε το είχε μείνει εκεί πολύ;
-Πόσο πολύ Ρόμπιν; ρώτησα.
Ο συνομιλητής μου, ο πράκτωρας της ΜΙ6 Ρόμπιν Μακ Άνταρ, ξεφύσηξε.
-Δυο μέρες τουλάχιστον.
Αλλά είχαμε ακούσει τον πυροβολισμό. Τι συνέβαινε εδώ; Και όμως η βαλλιστική ανάλυση δεν ήταν λάθος. Είχα και' γω ξαφνιαστεί για το πόσο κρύο ήταν το όπλο όταν το βρήκα. Άρα;
-Αυτό μπερδεύει τα πράγματα, είπα. Ρομπ, τι ξέρεις για έναν ταγματάρχη Χάουαρντ Γκασκόιν;
-Τώρα γίνεσαι ενδιαφέρον, είπε ο συνομιλητής μου, ο Γκασκόιν είναι κάποιος που θέλει να μαντρώσει η Γιαρντ αλλά έχει τραβήξει και τη δική μας προσοχή. Είναι κατά κύριο λόγο γοητευτικός με διάφορες κυρίες.
-Ζιγκολό;
-Όχι ακριβώς, δεν είναι νέος και φροντίζει να μένει μέσα στα πλαίσια του νόμου.
-Γιατί δεν αποτάχθηκε από το στρατό;
-Η θέση του δεν είναι σημαντική, δεν έχει καμιά επαφή με απόρρητα και θέλουμε να είμαστε σίγουροι πριν κινηθούμε. Αν βρεις κάτι μας ενδιαφέρει.
-Εντάξει, είπα. Αν και για κατάσκοπος δεν δείχνει.
-Πουλάει εξυπηρετήσεις, ακόμα και χωρίς στρατιωτικά απόρρητα αυτό δεν είναι καλό. Βρες μια απόδειξη να τον χώσω μέσα.
-Εντάξει Ρόμπ, θα το φροντίσω.
Η Σύλια ήξερε πολύ καλά το δρόμο και έφερε το αυτοκίνητό της ακριβώς μπροστά στη σκάλα που οδηγούσε στο ιστιοφόρο. Την ευχαρίστησα και της ζήτησα να περιμένει αλλά βγήκε και εκείνη και με ακολούθησε. Γύρισα και την κοίταξα.
-Δεν μπορείς να παρίστασαι. Θα διακινδύνευες την ακεραιότητα της έρευνας.
-Δεν θα ξέρεις που να ψάξεις, είπε απλά.
-Τι; Ξέρεις τι θα βρω;
-Α θα δεις, είπε η Σύλια, απλά θα έρθω μαζί σου και θα σου δείξω.
Ανεβήκαμε στο γιοτ που λικνιζόταν ήσυχα στο φλοίσβισμα του νερού κάτι που μου ξυπνούσε αναμνήσεις. Αλλά δεν ήταν τώρα η κατάλληή στιγμή για και τέτοιο. Προχώρησα στην πόρτα της καμπίνας και την άνοιξα χρησιμοποιώντας ωμή βία πάνω στην κλειδαριά.
Η καμπίνα δεν ήταν πολύ μεγάλη. Είχε ένα οβάλ σχήμα και περιλάμβανε ένα μεγάλο τραπέζι στο κέντρο, βιδωμένο στο πάτωμα, δεξιά και αριστερά ήταν δυο πάγκοι. Στην απέναντι άκρη βρισκόταν μια κουκέτα. Λίγοι αποθηκευτικοί χώροι, κάτω από τους πάγκους και μια πόρτα που οδηγούσε σε μια στενή ντουζιέρα συμπλήρωναν την εικόνα της καμπίνας.
Κάτω από τον έναν πάγκο υπήρχαν τυποποιημένα τρόφιμα, κάτω από τον άλλο ρούχα. Τίποτα επιλήψιμο ή ύποπτό, τίποτα που να μπορούσε να με βοηθήσει. Κοίταξα πάνω στο τραπέζι. Υπήρχε ένα βιβλίο, μερικές εφημερίδες και ένας ναυτικός χάρτης του Νόρφολκ. Τίποτα περίεργο ή ύποπτο. Δεν ήταν ο άνθρπος που αναζητούσα.
Γύρισα να βγω, στην πίσω πλευρά της πόρτας που είχα παραβιάσει κρεμόταν ένα αδιάβροχο. Του έριξα μια ματιά αλλά δεν βρήκα τίποτα χρήσιμο στις τσέπες του.
-Δεν ξέρεις που να ψάξεις, είπε η Σύλια ήσυχα κάνοντάς με να την κοιτάξω απορημένα.
-Εσύ ξέρεις;
-Ναι, ένα βράδυ αφού κάναμε έρωτα και νόμιζε ότι κοιμόμουν άνοιξε την κρύπτη.
-Κρύπτη, είπα, που είναι;
Η Σύλια πήγε στον τοίχο που υπήρχαν οι διακόπτες για τα φώτα της καμπίνας και του μπάνιου. Αντί να πιέσει έναν από τους δυο έπιασε το πλαίσιο και το γύρισε. Η κρύπτη αποκαλύφθηκε στο δάπεδο κάτω από το τραπέζι.
Έβαλα το χέρι μου και έβγαλα ένα μικρό χαρτοφύλακα. Τον άνοιξα και βρήκα ένα σημαντικό ποσό σε λίρες Αγγλίας και ένα καλά κλεισμένο σακουλάκι με κάτι που έμοιαζε με ζάχαρη αλλά δεν ήταν ούτε κατά διάνοια τόσο αθώο. Η Σύλια το κοίταξε με λαχτάρα και επιβεβαίωσε αυτό που είχα υποψιαστεί. Ήταν εθισμένη στην κοκαΐνη, αυτό εξηγούσε γιατί δεν είχε σημάδια στα χέρια της ενώ είχε συμπεριφορά κυκλοθυμική όπως όλοι οι εθισμένοι.
-Ευχαριστώ, είπα. Θα τον στείλω μέσα τώρα για τα καλά.
Η Σύλια δεν απάντησε. Κοίταζε ακόμα το σακουλάκι. Έκανε ένα βήμα προς το μέρος μου.
-Είναι το αποδεικτικό στοιχείο, δεν μπορώ να στο δώσω, είπα, αλλά ακόμα και αν δεν ήταν δε θα στο έδινα. Πρέπει να το ξεπεράσεις.
Η Σύλια έκλεισε τα μάτια της και μετά κούνησε το κεφάλι της.
-Δεν μπορώ, ψιθύρισε.
-Πρέπει, είπα. Άκου, υποσχέσου ότι θα προσπαθήσεις να απαλλαγείς από τον εθισμό και θα σε βοηθήσω.
-Στη φυλακή δεν νομίζω....
-Δεν θα πας φυλακή, δεν θα μπλεχτείς στην υπόθεση αυτή, η κοκαΐνη αρκεί για να στείλω τον Γκασκόιν μέσα.
-Δεν έκανε εμπόριο τη χρησιμοποιούσε για να περνάνε καλά οι φίλες του.....
Πήρα το κινητό μου και κάλεσα τον Ρόμπιν. Εκείνος μου είπε πως ήταν καθοδόν και του είπα να με συναντήσει στο Στάνλεϋ Άρμς.
Έκλεισα το κινητό και βγήκα από το γιωτ. Η Σύλια με ακολούθησε.
-Που πάμε; ρώτησε.
-Στο ξενοδοχείο όπου μένει ο δικηγόρος της Άννι, είπα και πρόσθεσα, το μόνο που υπάρχει εδώ γύρω.
-Θα τον ξυπνήσεις;
-Πρέπει, έχω μια υποψία.

Επιστρέψαμε στο αυτοκίνητο και ξεκινήσαμε αμέσως για το Στάνλει Κόνσταμπλ. Πολλές σκέψεις περνούσαν από το μυαλό μου αλλά δεν είχαν νόημα αυτά που υποδεικνύονταν από τα στοιχεία. Εκτός και αν.... ή ήμουν μήπως εξαιρετικά καχύποπτος; Θα μάθαινα σύντομα. 

0 σχόλια

Ένας Πυροβολισμός Μέσα Στη Νύχτα 7

Author: Νυχτερινή Πένα /

Τη βρήκα να κάθεται εκεί που την άφησα.
-Τι κάνατε αφού μου δείξατε το μπάνιο;
-Επέστρεψα εδώ και άρχισα να ετοιμάζω το φαγητό μας.
-Η πόρτα που οδηγεί στη βοηθητική σκάλα που είναι;
-Εκεί.
Ήταν μια μικρή πόρτα που την μισόκρυβε από το σημείο που στεκόμουν το μεγάλο δίπορτο ψυγείο. Εξυπηρετούσε προφανώς στη μεταφορά των εδεσμάτων στα επίσημα γεύματα χωρίς να χρησιμοποιούνται γι' αυτό οι επίσημες σκάλες όπως πρόσταζε το Βικτωριανό πρωτόκολλο.
-Δεν ξαναφύγατε από' δω;
-Όχι.
-Πέρασε κανείς από' δω;
-Όχι. Ήρθε μόνο ο σύζυγός μου.
Ή κάποιος έλεγε ψέμματα ή ο δράστης δεν είχε ανέβει πάνω από καμία από τις δυο σκάλες πράγμα τρομερά δύσκολο αφού τα παράθυρα έδειχναν εντάξει.
Άρα;
Βγήκα και πάλι σκεφτικός στον κήπο. Η Άννα ήρθε κοντά μου κοιτώντας με. Κούνησα το κεφάλι μου και προχώρησα προς την ξαδέρφη της.
-Ταγματάρχα, είπα στον Γκασκόιν. Μπορώ να σας πω;
-Ναι.
Πήγαμε λίγα βήματα πιο πέρα. Η Άννι συνέχιζε να αποχαιρετά τους ξένους της. Είχαν μείνει λίγοι σχετικά τώρα.
-Βρήκατε τίποτα; ρώτησε ο ταγματάρχης.
-Όχι ακόμη. Εσείς που είσασταν όταν έπεσε ο πυροβολισμός;
-Με ανακρίνετε;
-Όχι, ξέρω ήδη, απάντησα, αλλά θέλω να επιβεβαιώσω την άλλη κατάθεση.
-Έκανα έρωτα με την Σύλια.
-Κανονικά;
-Τι πάει να πει αυτό;
-Φυσιολογική σεξουαλική επαφή;
-Ναι.
Έκανα ένα νόημα με το κεφάλι και άφησα τον ταγματάρχη. Είτε ντρεπόταν να παραδεχθεί ότι έκανε παρά φύσιν έρωτα στη Σύλια ή το θεωρούσε απολύτως φυσιολογικό. Αλλά αυτό δεν είχε να κάνει με την αστυνομική μου έρευνα. Εκείνο που είχε σημασία ήταν πως είχε άλοθι και μάλιστα επιβεβαιωμένο.
Είχε νόημα να συζητήσω με τη Σύλια; Ήξερα ήδη τι έκανε, μπορούσε να μου πει κάτι που δεν ήξερα; Δεν είχα κάτι να χάσω. Την πλησίασα.
-Θέλω να με βοηθήσεις, είπα.
-Πως; Δεν νομίζω ότι ξέρω κάτι σημαντικό.
-Ίσως να ξέρεις και να μην το συνειδητοποιείς.
-Μπορεί, ξεφύσηξε. Ωραία, ρώτα.
-Που ήσουν όταν πυροβόλησαν την Άννι;
-Μέσα. Δεν ξέρω τι έγινε. Έκανα έρωτα με τον Χάουαρντ, ξεκίνησε αλλά μετά ξαφνικά μάνιασε. Με χρησιμοποίησε σαν να ήμουν τσούλα. Όπως κάνει με την Άννι.
-Τι εννοείς; ρώτησα.
-Με πήρε από πίσω σαν να ήμουν πόρνη ή σαν καμία από τις κυρίες εκείνες που τους κάνει παρέα και τους αρέσουν τα βιτσιόζικα. Σαν να με μπέρδεψε με την Άννι.
-Η Άννι έχει τέτοιες προτιμήσεις;
-Ναι, απάντησε η Σύλια με φωτιές να καίνε στα μάτια της. Δεν λέω, μου αρέσει και εμένα να κάνω παιχνίδια αλλά έχω και όρια, όταν είμαστε και οι τρεις....
Τρεις; σκέφθηκα και ένιωσα μια ναυτία να μου ανακατεύει το στομάχι. Μνήμες από το Σαιν Πέντρο ήρθαν στο μυαλό μου όπως μου τις είχε διηγηθεί ο Βάινγιαρντ. Εγώ είχα φτάσει στο νησί όταν είχε ξεσπάσει ο πόλεμος και ήδη πολλά είχαν χαθεί στις φλόγες του πολέμου και είχε αποδοθεί δικαιοσύνη. Παρά τα όσα είχα μάθει εκεί δεν έπαυε να με εκπλήσσει η ανθρώπινη διαφθορά ώρες ώρες.
-Τι γινότανε τότε;
-Η Άννι ήταν που την έβρισκε με τέτοια.
Την κοίταξα προσεκτικά. Τα μάτια της ήταν ανοιχτά διάπλατα, τα ρουθούνια της πετάριζαν. Ήμουν σίγουρος τώρα για την αλήθεια, μόνο που μου είχε αποκαλύψει κάτι επιπλέον τώρα.
Επέτρεψα κοντά στον ταγματάρχη.
-Που μένετε ταγματάρχα;
-Στο κότερό μου κάτω στο Κλέι Νεξτ Δε Σι.
-Εντάξει. Προς το παρόν θα ήθελα να μείνετε εδώ. Πρέπει να λείψω για λίγο και να μην μείνει μόνη η Άννι. Χρειάζομαι ένα αυτοκίνητο επίσης.
-Πάρτε το δικό μου, προσφέρθηκε η Σύλια.
-Θα πρέπει να βρω ένα αυτοκίνητο με κάποιον να το οδηγήσει, έχω ξεσυνηθίσει με τον τρόπο που οδηγείτε εδώ.
-Θα οδηγήσω εγώ, είπε η Σύλια.
-Ωραία. Δεν θα αργήσουμε.
Πήγα κοντά στην Άννα και της εξήγησα ότι θα έφευγα για λίγο. Προσφέρθηκε να μείνει με την ξαδέρφη της στη δύσκολη περίσταση παρά το γεγονός ότι δεν την συμπαθούσε και εκείνη της είχε φερθεί απαίσια τόσες φορές.
Οι καλεσμένοι είχαν φύγει όλοι και τώρα οι σερβιτόροι βοηθούσαν το προσωπικό της Άννι με το τακτοποίημα του χώρου. Πριν φύγω μια ιδέα πέρασε από το μυαλό μου και ανέβηκα πάλι στον όροφο πάνω. Πέρασα από όλα τα δωμάτια. Δεν υπήρχε σε κανένα από αυτά ούτε ίχνος από την χαρακτηριστική οσμή της πυρίτιδας. Στάθηκα ιδιαίτερα στην βιβλιοθήκη. Δεν ήμουν ειδικός της βαλιστικής αλλά από εδώ ήταν το πιθανότερο ότι είχε ριχθεί η σφαίρα για να καταλήξει στην πέργκολα.
Έριξα μια ματιά γύρω μου, μια συνηθισμένη βιβλιοθήκη με ακριβά έπιπλα και πολλά βιβλία. Ακριβές εκδόσεις, μάλλον συγκεντρωμένες από τον παππού της Άννι, που πολύ θα ήθελα να μελετήσω αλλά δεν ήταν τώρα η ώρα. Γύρισα να βγω και το βλέμμα μου σταμάτησε στο ράφι της βιβλιοθήκης που φιλοξενούσε την εγκυκλοπαίδεια Brittanica. Όποιος την είχε βάλει εκεί ήταν μάλλον λίγο απρόσεκτος. Οι δυο πρώτοι τόμοι είχαν αλλάξει θέσεις μεταξύ τους. Προχώρησα προς την πόρτα όταν ασυναίσθητα στάθηκα να διορθώσω το λάθος. Τράβηξα τους δυο τόμους από το ράφι και παραλίγο να μου πέσουν από τα χέρια γιατί εκεί πίσω υπήρχε μια κρύπτη.
Άφησα τους δυο τόμους στο ράφι και έσυρα στο πλάι το μικρό πορτάκι της κρύπτης αποκαλύπτοντας το περιεχόμενό της, ένα πιστόλι ήταν εκεί ακουμπισμένο στο καλογυαλισμένο ξύλο. Το πήρα προσεκτικά για να μην σβήσω τυχόν αποτυπώματα και μετά έκλεισα την κρύπτη. Έβαλα τους τόμους στη θέση τους και μετά εξέτασα το όπλο.
Αυτό μύριζε πυρίτιδα, ήταν σίγουρα συμβατό με τη σφαίρα που είχε βρει η Άννι και θα έκανε τον ήχο που είχα ακούσει. Αλλά ήταν κρύο, πρέπει να έκανε πολύ κρύο μέσα στην κρύπτη για να έχει προλάβει να κρυώσει τόσο.
Επέστρεψα στον κήπο και πήγα κοντά στην Άννα.
-Να προσέχεις, της είπα, και έχε και λίγο το νου σου στον Γκασκόιν.
Μετά πλησίασα τη Σύλια.
-Πάμε; είπα. 

0 σχόλια

Ένας Πυροβολισμός Μέσα Στη Νύχτα 6

Author: Νυχτερινή Πένα /

Απομακρύνθηκα κατευθυνόμενος προς τον Άνταμ και την Άννα. Αναρωτήθηκα ποιον μπορούσα να εξαιρέσω από τις υποψίες. Οι καλεσμένοι βρίσκονταν όλοι στον κήπο κανένας δεν θα μπορούσε να είχε κάνει την απόπειρα. Κανείς δεν είχε απουσιάσει τα τελευταία λεπτά. Όχι αυτό δεν ήταν ακριβές. Ο Γκασκόιν και η Σύλια, ο Άνταμ και η Άννα, είχαν βρεθεί μέσα στο σπίτι. Αλλά τους έκανε αυτό ύποπτους; Είχα μιλήσει με τον Άνταμ λιγότερο από ένα λεπτό πριν τον πυροβολισμό, προλάβαινε να είναι αυτός ο ένοχος; Να είχε πάει πάνω και να είχε πυροβολήσει; Και πως είχε περάσει από τη σκάλα χωρίς να τον δει ο Γκασκόιν;
Λογικά μπορούσα να βασιστώ στον Άνταμ, τον ήξερα εξάλλου τόσο καιρό, δεν ήταν φονιάς. Πέραν του ότι αν ήταν εκείνος που είχε πυροβολήσει η Άννι θα ήταν νεκρή τώρα. Ήταν πολύ καλός σκοπευτής.
-Άνταμ, πάρε την Άννα και πήγαινε τη σπίτι και αμέσως μετά θα φύγεις για το Λονδίνο.
-Το Λονδίνο; Γιατί;
-Θα πας τη σφαίρα αυτή στο Λονδίνο για ανάλυση.
-Τέτοια ώρα;
-Ναι, θα πας συστημένος. Πάρε την Άννα σπίτι.
-Προτιμώ να μείνω, είπε η κοπέλα.
-Πολύ ωραία, απάντησα, πάμε Άνταμ.
Βγήκαμε έξω και ένευσα στον παρκαδόρο να μας φέρει το αυτοκίνητο. Ως που να το φέρει έδωσα οδηγίες στον Άνταμ για να πάει σε ένα εργαστήριο της MI6 για την ανάλυση. Θα χρησιμοποιούσα κάποιες γνωριμίες μου εκεί για να έχω γρήγορα αποτελεματα και κάποιες πληροφορίες.
-Θα τα πούμε σύντομα, είπε ο Άνταμ. Να προσέχεις την αδερφή μου.
Ο Άνταμ έφυγε και' γω γύρισα στον παρκαδόρο.
-Είδες κανέναν εδώ έξω μετά την έλευση των καλεσμένων;
-Κανέναν.
-Ήσουν όλη την ώρα εδώ;
-Ναι, για να προσέχω τα αυτοκίνητα.
-Ξέρεις την δεσποινίδα Ντεκρός;
-Όχι προσωπικά, μόνο από φήμες. Δεν έχω πολύ καιρό που εγκαταστάθηκα εδώ.
-Που ζούσες πρώτα;
-Στο Κεντ αλλά το άφησα για να έρθω εδώ που ζει η κοπέλα μου. Θα παντρευτούμε σε λίγους μήνες.
-Α μάλιστα, με το καλό.
-Ευχαριστώ σερ.
Δεν υπήρχε κίνητρο εδώ, ένας νεαρός που απλά έκανε τη δουλειά του. Επέστρεψα μέσα σκεφτικός. Πλησίασα την Άννι που μιλούσε με έναν κουστουμαρισμένο άνδρα, ήταν εκείνος που είχε έρθει με το τραίνο και η Άννι τον περίμενε στο σταθμό.
-Ο δικηγόρος μου, είπε.
-Τζώρτζ Τενάμπαουμ, είπε εκείνος, της Ρόμπνι και Τενάμπαουμ.
-Μάικ Μακ Γκρέγκορ, απάντησα, είσαστε εδώ για δουλειές;
-Μια διαθήκη την οποία θα πρέπει να ανοίξω και της οποίας κερδισμένη είναι η Άννι.
Και καλό κίνητρο για φόνο!
-Ποιου διαθήκη είναι; ρώτησα μην αποκαλύπτοντας τη σκέψη μου.
-Του παππού μας, είπε η Άννι, πέθανε πριν από μερικά χρόνια αλλά είχε βάλει χρονικη ρήτρα για το άνοιγμα της διαθήκης.
-Πόσοι ξέρουν για αυτή;
-Μόνο εγώ και η Άννι, είπε ο δικηγόρος.
Άρα δεν μπορούσε να είναι κίνητρο. Εκτός και αν το θέμα δεν ήταν αυτή η διαθήκη αλλά γενικά ποιος κληρονομούσε.
-Αν πέθαινες, ρώτησα την Άννι, ποιος θα σε κληρονομούσε;
-Κανένας..... Δεν ξέρω, δεν έχω κάνει διαθήκη.
-Νομικά θα την κληρονομούσαν οι μόνοι συγγενείς, τα ξαδέρφια της, πήρε το λόγο ο δικηγόρος.
Και αυτό θα σήμαινε ένα ισχυρό κίνητρο ειδικά αφού δεν ήταν αγαπημένη τους, ειδικά για την Άννα αν και όχι χωρίς καλό λόγο. Κοίταξα την κοπέλα που με κοίταζε με ενδιαφέρον.
Οι καλεσμένοι είχαν αρχίσει να φεύγουν αποχαιρετώντας την οικοδέσποινά τους με κολακευτικές εκφράσεις για τη βραδιά και προσκλήσεις για ανάλογες δικές τους περιστάσεις. Στεκόμουν λίγο πιο πέρα χωρίς να προσέχω ιδιαίτερα αυτούς τους ανθρώπους, ο υποψήφιος δολοφόνος που αναζητούσα δεν βρισκόταν ανάμεσά τους.
Δεν ήταν δύσκολο να προσδιορίσω ποιοι δεν ήταν σε κοινή θέα όταν έπεσε ο πυροβολισμός, ο Άνταμ, η Άννα, ο Γκασκόιν, η Σύλια και το ζευγάρι του προσωπικού της Άννι. Θα έπρεπε να τους ανακρίνω.
Αποφάσισα να ξεκινήσω από το προσωπικό ως που να τελειώσει η Άννι με τους καλεσμένους. Πήγα μέσα στο σπίτι και τους αναζήτησα. Τους βρήκα στην κουζίνα να τρώνε και είπα ότι ήθελα να τους μιλήσω. Έριξα μια ματιά στο χώρο αλλά δεν είχε τίποτα το ιδιαίτερο, μια συνηθισμένη κουζίνα με τα απαραίτητα σε σκεύη και συσκευές.
-Σας ακούμε, είπε ο άνδρας.
-Χωριστά, διευκρίνισα.
Ανταλλάξανε μια ματιά και μετά ο άνδρας σηκώθηκε από το τραπέζι και μου έκανε νόημα να τον ακολουθήσω στο διπλανό δωμάτιο το οποίο ήταν το δικό τους, εκείνο που κοιμούνταν δηλαδή. Έκατσε στην άκρη του διπλού κρεβατιού και μου έδειξε ένα σκαμπό μπροστά σε ένα παλιό σκαλιστό μπουντουάρ. 
-Τι θέλετε να μας πείτε;
-Ακούσατε έναν κρότο λίγο μετά από την προηγούμενή μας συνάντηση;
-Ναι.
-Αυτός ο κρότος ήταν πυροβολισμός, κάποιος ήταν στον πρώτο όροφο και πυροβόλησε την Άννι.
-Τι; Ποιος;
-Αυτό θέλω να ανακαλύψω. Πείτε μου για τις κινήσεις σας, είπα. Αφού σας συνάντησα εγώ τι κάνατε τα επόμενα λεπτά;
-Πήγα το κρασί έξω και μετά ανέβηκα να ανάψω το τζάκι όπως είχαμε πει με την Κλαιρ να κάνω.
-Μετά;
-Ξεκίνησα να επιστρέψω αλλά στη σκάλα βρήκα το ζευγαράκι που ερωτοτροποσε.
-Φιλιά και τέτοια; είπα σαν να μην ήξερα.
-Όχι κανονικό, βαρύ, αντρίκιο σεξ. Την είχε πάρει και της άλλαζε τα φώτα.
-Τι εννοείτε;
-Την είχε στον τοίχο και την τακτοποιούσε για τα καλά από πίσω.
-Τι κάνατε εσείς; ρώτησα.
Ο άνδρας φάνηκε να διστάζει και τον πίεσα.
-Είναι μια έρευνα για έγκλημα, θέλω την αλήθεια. Όποια και αν είναι.
-Ε δεν έκαναν κάτι εγκληματικό, ούτε εγώ.
-Μπορώ να σε συλλάβω για παρακώλλυση του έργου της δικαιοσύνης είπα, και να απαντήσεις στον εισαγγελέα.
-Δεν μετακινήθηκα από το σημείο εκείνο, τους παρακολούθησα ως που τελειώσανε, ομολογώ ότι φτιάχτηκα με το θέαμα. Ευχαριστημένος; είπε άγρια, θυμωμένα
-Μετά εκείνοι βγήκαν στον κήπο, είπα αγνοώντας το θυμό του, και εσύ;
-Επέστρεψα στην κουζίνα, χαϊδολογησα λίγο την κυρά μου και κάτσαμε να φάμε.
-Άρα ήσουν στη σκάλα όλη την ώρα.
-Ναι.
-Και δεν υπάρχει άλλη σκάλα που οδηγεί πάνω.
-Υπάρχει, είπε ο Πήτερ και χαμογέλασε βλέποντας την έκπληξή μου. Πάει από την κουζίνα στο βοηθητικό δίπλα στην τραπεζαρία.
-Την έβλεπες αυτή τη σκάλα;
-Όχι.
Άραγε ήταν τόσο απλό; Υπήρχε και άλλη σκάλα άρα δεν μπορούσα να ελέγξω ποιος μπορεί να είχε ανέβει;
-Μείνε εδώ, του είπα και πήγα να μιλήσω με την Κλαιρ.

0 σχόλια

Εγγραφή σε: Αναρτήσεις (Atom)