Νυχτερινή Πένα

Υπάρχουν πολλά είδη ναζιών και δεν με ενοχλούν όλα. Δεν με πειράζουν τα παιδικά νάζια ας πούμε. Έχω τρεις ανιψιές και η μεσαία είναι πολύ ναζιάρα. Πιο μικρή μάλιστα έκανε τόσα νάζια που σχεδόν δεν καταλάβαινα τι έλεγε. Ε αυτό το νάζι δεν με ενοχλεί, είναι λογικό να το κάνει και είναι όμορφο.

Όμως υπάρχει και το νάζι που δεν μου αρέσει και είναι το πιο συχνό. Όταν κάθεσαι σε ένα σαλόνι και η άλλη, μια γυναίκα μιας άλφα ηλικίας, κάνει ναζιάρικα στο σύζυγό της: αγαπούλα... με μια φωνή σαν νιαούρισμα ή μια κοτζάμ γυναίκα σου λέει τσα! Μετά μου τη δίνουν τα υποκοριστικά, όταν μια κοτζάμ γυναίκα σου λέει τα ποδαράκια μου ή τα δακτυλάκια μου, είναι γελοίο.

Έτσι έχουν τα πράγματα με τα νάζια. Ελπίζω να μην το ακούσω ξανά αυτό το φρικαλέο νιαούρισμα, ας το αφήσουν οι κυρίες στα μικρά παιδάκια που είναι χαριτωμένα όταν το κάνουν.