Έξω βρέχει καταρρακτωδώς,
αν και μου αρέσουν οι καταιγίδες με αστραπόβροντα και αυτή είναι μια υπέροχη
συνοδεία για να γράφω. Με εμπνέει να γράφω και όταν κοιτώ έξω να έχει χαλασμό. Δεν
ξέρω γιατί αλλά η λιακάδα δεν έχει το ίδιο αποτέλεσμα.
Η καταιγίδα είναι σαν μια
απομόνωση από τον κόσμο, μένω μόνος με το έργο μου και βυθίζομαι σε αυτό. Από τις
περιπέτειες των Ιπποτών μου στην Έρεμορ ως το αστυνομικό στη σύγχρονη Αθήνα, γράφω
και σχεδιάζω πλοκές, εργάζομαι σε νέες ιδέες και συγγραφικά έργα και αυτό με
γεμίζει όσο τίποτα άλλο δεν μπορεί.
Από όσα ξεκίνησα να κάνω
φέτος ακόμα δεν έχω ολοκληρώσει κάποιο πεζό αν και ολοκλήρωσα έξι ποιητικά. Φταίει
και ο Ιανουάριος που δεν ήταν καλός συγγραφικά εξαιτίας των επαγγελματικών
υποχρεώσεων. Συνεχίζω όμως, ήδη ο Μάρτιος έχει πάει πιο καλά και έχω και νέα πράγματα
στα σκαριά, όπως μια περιπέτεια επιστημονικής φαντασίας και ένα έργο που σύντομα
θα αρχίσω να αναρτώ και εδώ.
Αλλά αρκετά έκανα διάλειμμα,
πρέπει να επιστρέψω στο γράψιμο. Οι ήρωές μου με περιμένουν!
2 σχόλια:
Να ξέρεις ότι καμαρώνω τη δημιουργία σου και το πάθος σου.
Θα συμφωνήσω μαζί σου ότι η καταιγίδα και η δυνατή βροχή είναι εμπνευστήρια φλόγα για κάθε καλλιτέχνη. Για μια σειρά λόγους που δύσκολα εκφράζονται και περιγράφονται.
Είναι γραμμένα στην ψυχή και στο συναίσθημα.
Να σου ευχηθώ καλές δημιουργίες.
Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια!
Φοβερή σύμπτωση! τη στιγμή που εσύ με διάβαζες εδώ, εγώ επισκεπτόμουν τη νέα σου διεύθυνση!
Δημοσίευση σχολίου