Νυχτερινή Πένα

Έτυχε να ακούσετε λογιστή να διαμαρτύρεται για τα ηλεκτρονικά βιβλία της ΑΑΔΕ; Έχει απόλυτο δίκιο, ένας μπελάς είναι, ένα χάος δίχως τέλος. Αλλά αυτό δεν είναι το θέμα μας. Το θέμα μας είναι άλλο.

Εκεί που προσπαθώ να βάλω τάξη στο χάος και να δω τι πρέπει να κάνω με το θέμα αυτό της ΑΑΔΕ και μελετώ εγκυκλίους και προθεσμίες ακούω ένα ντουπ στην πόρτα! Κοιτάζω, κανείς! Θα ήταν ο αέρας λέω. Ξαναγυρίζω στη δουλειά μου να και πάλι του ντουπ. Χωρίς να φυσάει κιόλας.

Τι, λέω, πλάκα μου κάνουν; Αλλά με το τρίτο ντουπ εντοπίζω την αιτία που είναι χαμηλά και δεν την έχω δει νωρίτερα για το λόγο αυτό. Στο κατώφλι μου ήταν μια μικρή χελωνίτσα. Επειδή είχα και στον κήπο μου πιο παλιά χελώνες, μπορούσα να πω αμέσως ότι δεν ήταν νεογέννητη, είχε δει δύο ή τρεις χειμώνες ήδη αλλά ήταν ακόμα μικρούλα. Δεν ξέρω που ήταν ως τότε ή γιατί ξύπνησε μέσα σε αυτήν την παγωνιά. Ίσως να την ενοχλήσανε που κουρεύανε τα χόρτα στο παρτέρι. Σηκώθηκα και πήγα ως την πόρτα, την κατέβασα και πάλι στο παρτέρι όπου είναι ασφαλής και έχει και φαγητό και ευχήθηκα να μη βγει στο δρόμο και έχει κάποιο μοιραίο ατύχημα.

Μετά από λίγο την έχασα, μάλλον κάπου λούφαξε για να συνεχίσει τον ύπνο της, που τόσο αγενώς της διέκοψαν. Μάλλον θα την δω πάλι την άνοιξη. Και αν δεν την δω, μπορεί πάλι να την ακούσω!